Δέκα χρόνια στο τούνελ

Οι τεχνοκράτες του Διεθνούς Ταμείου έχουν ξεκαθαρίσει πως θεωρούν ανεπαρκές το υπάρχον Πρόγραμμα Σταθερότητας

• Το ΔΝΤ ζητάει επιπλέον μέτρα μέσα στο 2010
• ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΕΙΡΗΝΗ Δ. ΚΑΡΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ
• ΤΑ ΝΕΑ: Σάββατο 17 Απριλίου 2010

Πρόσθετα μέτρα μέσα στο 2010, ανάμεσα στα οποία περιλαμβάνονται περαιτέρω μείωση δαπανών, επέκταση των μέτρων για τους μισθούς και στον ιδιωτικό τομέα, επίσπευση και αυστηροποίηση του Ασφαλιστικού, αλλά και δέσμευση της Ελλάδας σε μια πολιτική λιτότητας τουλάχιστον επί μία δεκαετία, απαιτεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στο πλαίσιο της συμφωνίας για ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας.

Παράλληλα, στελέχη της Κομισιόν εκφράζουν την ενόχλησή τους για τις πληροφορίες που έχουν λάβει σχετικά με τις προβλέψεις του νέου Ασφαλιστικού, καθώς αφενός δεν έχουν ενημερωθεί επισήμως, αφετέρου αυτό δεν κινείται στα πλαίσια των κατευθύνσεων που έχουν συμφωνηθεί μεταξύ Αθήνας και Βρυξελλών. Κυρίως, λένε, το χρονοδιάγραμμα της εφαρμογής δείχνει να μην έχει λάβει υπόψη καθόλου την πραγματικότητα και τοποθετεί ουσιαστικά την έναρξη εφαρμογής το 2018, ενώ είναι σαφές πως έπρεπε να τοποθετηθεί το αργότερο το 2013, ώστε να εμπίπτει και στο πλαίσιο του τρέχοντος Προγράμματος Σταθερότητας.

Νέο πρόγραμμα.

Όμως, οι αρμόδιοι αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής επιφυλάσσονται στο να δηλώσουν ευθέως πώς θα πρέπει να διαμορφωθεί το Ασφαλιστικό, καθώς όπως ανέφερε κορυφαίο στέλεχος της Κομισιόν ουσιαστικά θα υπάρξει νέο Πρόγραμμα Σταθερότητας που θα περιλαμβάνει και τους όρους του ΔΝΤ. Οι τεχνοκράτες του Ταμείου, που ήδη διαπραγματεύονται ατύπως με την Κομισιόν και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στις Βρυξέλλες, έχουν ξεκαθαρίσει πως θεωρούν το υπάρχον πρόγραμμα της Ελλάδας - το οποίο έχει εγκριθεί από το ΕCΟFΙΝ και γι΄ αυτό το μνημονεύει και ο κ. Παπακωνσταντίνου στην επιστολή του- ανεπαρκές. «Χρειάζονται πρόσθετα μέτρα- ήδη από το 2010- και μεγάλες προσπάθειες για τουλάχιστον δέκα χρόνια», τόνισε χαρακτηριστικά κορυφαίο στέλεχος του Ταμείου στον επίτροπο Ολι Ρεν.

Από την απαίτηση του ΔΝΤ για πρόσθετα μέτρα τόσο στο σκέλος των δαπανών όσο και στην επιτάχυνση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, με πρώτο και καλύτερο το Ασφαλιστικό, δυσαρεστημένη είναι και η Κομισιόν, καθώς σύμφωνα με κοινοτικές πηγές θα εμφανισθεί ότι το πρόγραμμα που η ίδια ενέκρινε (και συναποφάσισε επί της ουσίας με την Αθήνα) είναι για πέταμα!

Από την πλευρά του, το ΔΝΤ έχει ξεκαθαρίσει πως με την ενεργοποίηση του μηχανισμού- που απαιτεί ούτως ή άλλως το σχετικό Μνημόνιο (Μemorandum of Understanding)- θα πρέπει να υπάρχει δέσμευση περιορισμού του δημοσίου χρέους κατά 8% ετησίως την περίοδο 2011-2020, ώστε να επιτευχθεί το 60% του ΑΕΠ που υποτίθεται ότι είναι το ανεκτό επίπεδο. Ετσι, σύμφωνα με το Ταμείο, δεν αρκεί ο περιορισμός του ελλείμματος στο 3%, απαιτούνται ισοσκελισμένοι ή και πλεονασματικοί προϋπολογισμοί.

Αιτιολόγηση.

Πηγές της Κομισιόν έλεγαν ότι τα πρόσθετα μέτρα μπορούν κάλλιστα να δικαιολογηθούν ώστε τουλάχιστον να σωθούν τα προσχήματα, μέσω των στοιχείων που θα ανακοινωθούν στις 22 Απριλίου και στις 5 Μαΐου. Από αυτά θα στοιχειοθετείται ότι το έλλειμμα του 2009 είναι τουλάχιστον 1% περισσότερο από το 12,7% που έχει υποστηρίξει η κυβέρνηση και στο οποίο έχει βασιστεί το Πρόγραμμα Σταθερότητας, ενώ και η ύφεση θα αποδειχθεί μεγαλύτερη του 2%. Ετσι, θα μπορούσαν να δικαιολογηθούν τα περαιτέρω μέτρα το 2010, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι, μολονότι ο κ. Παπακωνσταντίνου ισχυρίζεται πως αυτά που έχουν ληφθεί επαρκούν για μείωση του ελλείμματος ακόμη και 6 ποσοστιαίων μονάδων και όχι απλώς 4.

Μέχρι το 2013 η ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων





Ακρογωνιαίος λίθος για τον περιορισμό του δημοσίου χρέους θεωρείται από το ΔΝΤ αλλά και από την ΕΚΤ η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος. Ετσι, ως πρώτο βήμα θεωρείται βέβαιο από τα στελέχη της Επιτροπής πως θα ζητηθεί από την Ελλάδα η εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων σε αυτό τον τομέα να γίνει άμεσα, κατά πάσα πιθανότητα με την ολοκλήρωση των προβλέψεων το 2013. Βάσει των συστάσεων που γενικώς έχει απευθύνει το Ταμείο, η αύξηση του μέσου όρου στην ηλικία συνταξιοδότησης θα πρέπει να είναι της τάξεως των τριών ετών, αντί των δύο που προβλέπει ο κ. Λοβέρδος, με παράλληλη αύξηση τουλάχιστον ενός έτους και στο ονομαστικό όριο (από τα 65, στα 66 ή 67). Η Κομισιόν θεωρεί ασαφές και περίπλοκο τον τρόπο υπολογισμού της αναπλήρωσης και πηγές της έλεγαν πως θα ζητηθεί η «ποσοτικοποίηση» περί το 60%, περιλαμβανομένης της βασικής σύνταξης.