Ο βουλευτής Β΄Αθήνας του ΠΑΣΟΚ Λάμπρος Μίχος φαίνεται ότι πλέον δεν “μασάει” τα λόγια του. Αυτά που προεκλογικά επαγγέλθηκε στο λαό της Β΄ περιφέρειας της Αθήνας και ιδιαίτερα της Δυτικής Αθήνας, τα κάνει”πράξη”. Στην αγόρευσή του στη Βουλή (22/04/2010) επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής: «Ταυτότητα κτιρίων, υπερβάσεις δόμησης και αλλαγές χρήσης, μητροπολιτικές αναπλάσεις και άλλες διατάξεις» ήταν τολμηρός και αποκαλυπτικός. Είπε “καλά λόγια” και επαίνεσε την ηγεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος, αλλά και για τα πρόσωπα που απαρτίζουν την ηγεσία του Υπουργείου, είπε ότι έχει και εκτίμηση και εμπιστοσύνη. “Είναι όμως, και οι πολιτικές”, όπως είπε χαρακτηριστικά. Μολονότι, συμφώνησε και υπερψήφισε το νομοσχέδιο, έκανε κάποιες γενικές παρατηρήσεις, παίρνοντας αφορμή από το Γ΄ Κεφάλαιο που αναφέρεται στις μητροπολιτικές αναπλάσεις. Και αναφέρθηκε στις περιοχές της Δυτικής Αθήνας, της Δυτικής Αττικής, του Πειραιά και άλλες πολλές τέτοιες περιοχές και της Δυτικής Θεσσαλονίκης και άλλες περιοχές που φθίνουν και μειονεκτούν, και είναι “θύματα των μέσων όρων”. Ξέρετε πολύ καλά τί εννοώ. Όπως το μέσο εισόδημα, σύμφωνα με το οποίο είμαστε όλοι πλούσιοι ή δεν ξέρουμε τί να κάνουμε τα λεφτά μας. Έτσι λέγεται και για την Αττική, ότι αναλογούν –λέει- δυόμιση τετραγωνικά μέτρα πρασίνου ανά κάτοικο. Παραβλέπεται όμως, ότι σε κάποιους αντιστοιχούν πενήντα μέτρα και σε κάποιους πέντε πόντοι.
Σ’ αυτές τις περιοχές -είπε ο κ. Μίχος- που συνωθούνται όλες αυτές οι στρατιές των κατατρεγμένων ανθρώπων, που μαστίζονται από την ακραία αποβιομηχάνιση, από τη φτώχεια και την ανεργία, υπάρχει ταυτόχρονα και το στίγμα της περιβαλλοντικής υποβάθμισης. Ειδικότερα για την περιοχή της Δυτικής Αθήνας, θα ήθελα να πω ότι δυστυχώς το πάρκο που φέρει το όνομα του Αντώνη Τρίτση, στο πρόσωπο του οποίου έγινε επανειλημμένως σήμερα αναφορά, δυστυχώς ακόμα μαραζώνει. Έχουμε ακόμα την υποψία ότι θα συνεχιστεί η προσπάθεια εγκατάστασης μεγάλης μονάδας παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος στον Ασπρόπυργο, η οποία θα εγκατασταθεί σε μια προέκταση της περιοχής που έχει σχηματιστεί από τοξικά δυστυχώς απόβλητα.
Αναφέρθηκε ειδικότερα στο γεγονός ότι στην Αττική μόνο μια περιοχή σηκώνει το βάρος των απορριμμάτων του λεκανοπεδίου δυστυχώς. Βλέπουμε, έτσι, μια περιοχή μόνο ότι έχει καταστρεμμένες θάλασσες. Ακούμε για την προστασία όλων των ορεινών όγκων, αλλά δυστυχώς το Ποικίλο Όρος παραβλέπεται.
Και είναι αλήθεια ότι ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Πρωθυπουργός προεκλογικά αναφέρθηκε στο ιδιότυπο περιβαλλοντικό απαρτχάιντ που σημειώνεται στη Δυτική Αθήνα.
Δυστυχώς μέχρι σήμερα -υπογράμμισε ο κ. Μίχος- δεν είδα σαφή τη βούληση της Κυβέρνησης ότι είναι αποφασισμένη να γκρεμίσει αυτό το ιδιότυπο περιβαλλοντικό απαρτχάιντ της Δυτικής Αθήνας. Και ήταν μια πολύ μεγάλη ευκαιρία με τη θέσπιση του περιβαλλοντικού ισοζυγίου, ακριβώς η έννοια του περιβαλλοντικού ισοζυγίου, να εμπλουτιστεί από εξισορροπητικές πολιτικές για να μην συνεχιστεί να ζούμε σε μια κοινωνία και άνιση και άδικη και διαιρεμένη. Να μην ζούμε σε ένα λεκανοπέδιο και άνισο και άδικο και διαιρεμένο.
Πού είναι λοιπόν η βούληση; αναρωτήθηκε και ρώτησε ο κ. Μίχος. Πότε θα εκδηλωθεί η βούληση της Κυβέρνησης για να γίνουν αυτές οι γενναίες εξισώσεις, για να σταματήσει αυτή η εξέλιξη των ανισοτήτων; Αυτές οι ανισότητες που παράγονται από την κοινωνική αδικία και εξαλείφονται ή αμβλύνονται από την επέμβαση του κράτους.
Και ολοκληρώνοντας την ομιλία του, είπε: Θα έλεγα έτσι κάπως γενικά, περιγραφικά αλλά με μεγάλη αίσθηση του χρέους που απευθύνομαι στη Εθνική Αντιπροσωπεία και με επίγνωση του τί λέω, θα έπρεπε να ήταν συμβολικό το τίμημα σε όλες αυτές τις περιπτώσεις των μικρών διαμερισμάτων που κατοικούν πολυμελείς οικογένειες και προφανώς ζούνε φτωχές οικογένειες. Να ήταν συμβολικό το τίμημα -ενδεχομένως, ένα ευρώ για κάθε τετραγωνικό μέτρο- γι’ αυτές δηλαδή, τις οικογένειες που μοναδικό περιουσιακό στοιχείο είναι το διαμέρισμα στο οποίο μένουν.
No comments:
Post a Comment