Δεν πρόκειται ν' ανοίξω κανένα διάλογο με τον Ανδρουλάκη, αλλά απλώς μου έδωσε την ευκαιρία να κάνω μερικά σχόλια - και για τη λεγόμενη γενιά του Πολυτεχνείου, τη γενιά μου δηλαδή, αλλά και για το νόμο της σιωπής ή κατά το δημοσιογραφικώς λεγόμενο "ομερτά". Κοίταξα το ιστολόγιο του Ανδρουλάκη και είδα ότι ανάμεσα σε άλλες απαντήσεις είχε και μια παράγραφο που απευθυνόταν προφανώς σε μένα, που δεν με προσφωνεί "Liondas", όπως είναι τ' όνομά μου, αλλά "Lionida"! [Έχει επηρεαστεί προφανώς από τους κινηματογραφικούς "300"] Ό,τι πρόλαβε να διαβάσει. Ιδού η δικολαβίστικη απάντησή του:
Lionida, όχι δεν το είχα δει το κείμενό σου, καλά έκανες και το έβαλες και εδώ. Διαφωνούμε βέβαια. Έχεις συγκεκριμένες απόψεις για τους τρεις που ανέφερες και δεν είναι μάλλον δουλειά μου να σου τις αλλάξω. Τώρα για τα βιβλία και τις παρουσιάσεις, διάβασε το προηγούμενο post και συνδύασέ το με την παρατήρησή σου. Είμαι σίγουρος ότι θα καταλάβεις τα γιατί… Φοβάται ο καημένος να πει δυο κουβέντες για τους δημοσιογράφους με τους οποίους συναγελαζόταν εκείνο το βράδυ στο Alter, στη Ζούγκλα του Τριανταφυλλόπουλου, μαζί με τον Αναστασιάδη και τον Χατζηνικολάου. Λέει απλώς "με τους τρεις που ανέφερες"! Ας γελάσω... Το παιχνιδάκι "Μπερλίνα" το ξέρεις, Μίμη; Άκου να δεις τι έκανε: μασκαρευόταν για να μην την γνωρίσουν κι έβγαινε στις γειτονιές να μάθει τι λέει ο κόσμος γι' αυτήν. Λοιπόν, δεν βγαίνεις κι εσύ να ρωτήσεις τι γνώμη έχει ο κόσμος γι' αυτούς τους τρεις που ούτε το όνομά τους δεν αναφέρεις; Για να μη σου πω και για σένα... Οι "συγκεκριμένες απόψεις" που λες τυχαίνει να είναι και απόψεις του κόσμου...
Εγώ δεν του ζήτησα του Ανδρουλάκη να συζητήσουμε για να μου αλλάξει τις απόψεις. Έχω δικαίωμα να τον κριτικάρω γιατί πληρώνεται από τον ελληνικό λαό (δηλαδή κι από μένα) ως βουλευτής που είναι και συνεπώς κάπως υποχρεωμένος πρέπει να είναι και ν' απαντά. [Κι ούτε θα του πω πως τώρα ήρθε εκεί όπου εγώ βρίσκομαι από το 1974, όταν αυτός ήταν κλεισμένος στη στρούγκα του ΚΚΕ]. Αλλά, δεν έχει καταλάβει ότι κάνει τον αβανταδόρο των λεγόμενων "τηλεστάρ", τύπου Αυτιά, Παπαδάκη, Χατζηνικολάου και λοιπών!
Αλλά ο Μίμης έχει μάθει να κάνει λογοπαίγνια κι έχει μπει στο πετσί του ρόλου του. Θέλει να τα έχει καλά με όλους και ιδιαίτερα με τους ανθρώπους των μέσων ενημέρωσης. Τις προάλλες τον παρακολουθούσα που "συζητούσε" με τον Καμπουράκη, τον οποίο δεν θα τον χαρακτηρίσω "δημοσιογράφο", αφού και μόνο που τον βλέπει κανείς του έρχεται να σπάσει την τηλεόραση: δεν σέβεται το κοινό, δεν ολοκληρώνει ποτέ ένα συλλογισμό του [αμφιβάλλω αν σκέφτεται...], κουνάει τα χέρια σα να θέλει κάτι να πει, δείχνει ότι ξέρει πολλά, είναι δηλαδή ξερόλας [και δεν ξέρει τίποτα...], απευθυνόμενος στους προσκεκλημένους μιλάει στον ενικό [μήπως θέλει να μοιάσει στον Κακαουνάκη;], είναι με λίγα λόγια ντροπή για μας που αποφασίζουμε να κάτσουμε να τον δούμε. Ο Μίμης όμως, σαν γενναίος που είναι, κατάφερε να συζητήσει μαζί του... Ρε Μίμη, βαριέμαι τώρα. Θα συνεχίσω μια άλλη στιγμή.... Αλλά μάλλον πολύ ασχολήθηκα μαζί σου. Αντε γεια!
Lionida, όχι δεν το είχα δει το κείμενό σου, καλά έκανες και το έβαλες και εδώ. Διαφωνούμε βέβαια. Έχεις συγκεκριμένες απόψεις για τους τρεις που ανέφερες και δεν είναι μάλλον δουλειά μου να σου τις αλλάξω. Τώρα για τα βιβλία και τις παρουσιάσεις, διάβασε το προηγούμενο post και συνδύασέ το με την παρατήρησή σου. Είμαι σίγουρος ότι θα καταλάβεις τα γιατί… Φοβάται ο καημένος να πει δυο κουβέντες για τους δημοσιογράφους με τους οποίους συναγελαζόταν εκείνο το βράδυ στο Alter, στη Ζούγκλα του Τριανταφυλλόπουλου, μαζί με τον Αναστασιάδη και τον Χατζηνικολάου. Λέει απλώς "με τους τρεις που ανέφερες"! Ας γελάσω... Το παιχνιδάκι "Μπερλίνα" το ξέρεις, Μίμη; Άκου να δεις τι έκανε: μασκαρευόταν για να μην την γνωρίσουν κι έβγαινε στις γειτονιές να μάθει τι λέει ο κόσμος γι' αυτήν. Λοιπόν, δεν βγαίνεις κι εσύ να ρωτήσεις τι γνώμη έχει ο κόσμος γι' αυτούς τους τρεις που ούτε το όνομά τους δεν αναφέρεις; Για να μη σου πω και για σένα... Οι "συγκεκριμένες απόψεις" που λες τυχαίνει να είναι και απόψεις του κόσμου...
Εγώ δεν του ζήτησα του Ανδρουλάκη να συζητήσουμε για να μου αλλάξει τις απόψεις. Έχω δικαίωμα να τον κριτικάρω γιατί πληρώνεται από τον ελληνικό λαό (δηλαδή κι από μένα) ως βουλευτής που είναι και συνεπώς κάπως υποχρεωμένος πρέπει να είναι και ν' απαντά. [Κι ούτε θα του πω πως τώρα ήρθε εκεί όπου εγώ βρίσκομαι από το 1974, όταν αυτός ήταν κλεισμένος στη στρούγκα του ΚΚΕ]. Αλλά, δεν έχει καταλάβει ότι κάνει τον αβανταδόρο των λεγόμενων "τηλεστάρ", τύπου Αυτιά, Παπαδάκη, Χατζηνικολάου και λοιπών!
Αλλά ο Μίμης έχει μάθει να κάνει λογοπαίγνια κι έχει μπει στο πετσί του ρόλου του. Θέλει να τα έχει καλά με όλους και ιδιαίτερα με τους ανθρώπους των μέσων ενημέρωσης. Τις προάλλες τον παρακολουθούσα που "συζητούσε" με τον Καμπουράκη, τον οποίο δεν θα τον χαρακτηρίσω "δημοσιογράφο", αφού και μόνο που τον βλέπει κανείς του έρχεται να σπάσει την τηλεόραση: δεν σέβεται το κοινό, δεν ολοκληρώνει ποτέ ένα συλλογισμό του [αμφιβάλλω αν σκέφτεται...], κουνάει τα χέρια σα να θέλει κάτι να πει, δείχνει ότι ξέρει πολλά, είναι δηλαδή ξερόλας [και δεν ξέρει τίποτα...], απευθυνόμενος στους προσκεκλημένους μιλάει στον ενικό [μήπως θέλει να μοιάσει στον Κακαουνάκη;], είναι με λίγα λόγια ντροπή για μας που αποφασίζουμε να κάτσουμε να τον δούμε. Ο Μίμης όμως, σαν γενναίος που είναι, κατάφερε να συζητήσει μαζί του... Ρε Μίμη, βαριέμαι τώρα. Θα συνεχίσω μια άλλη στιγμή.... Αλλά μάλλον πολύ ασχολήθηκα μαζί σου. Αντε γεια!
No comments:
Post a Comment