Το “Αντί” είναι γερό αβγό!!!

Το διάβασα κι αναρωτιέμαι για την ύπαρξη σύμερα φιλανθρώπων, όπως άλλοτε ο Καραμουρτζούνης! Τι διάβασα; Ότι Το "Αντί" είναι γερό αβγό! Είναι ο κύριος τίτλος του τεύχος του περιοδικού που κυκλοφόρησε πριν καμιά εβδομάδα.. Και στην επιστολή του περιοδικού προς τον Τύπο, ανακοινώνεται ότι «χάρη στη συνδρομή των φίλων αναγνωστών του, το ποσόν τον 80.925,88 ευρώ συγκεντρώθηκε και αποδόθηκε στον συλλέκτη Βλάσση Φρυσίρα που είχε κάνει την αγωγή.

«Τελικά, χάρη στη συνδρομή των φίλων αναγνωστών του, που ανταποκρίθηκαν άμεσα, το "Αντί" επέζησε. Οπως, όμως, από την αρχή θελήσαμε όλοι οι φίλοι του περιοδικού να είναι γνώστες όλων των λεπτομερειών της ιστορίας αυτής, έτσι και τώρα αισθανόμαστε την ανάγκη να ενημερώσουμε τους φίλους αναγνώστες ότι με την τεράστια δική τους συμβολή ο κ. Φρισύρας εισέπραξε τα 80.925,88 ευρώ, με τα οποία είχαν αποτιμηθεί η τιμή και η υπόληψή του. Ετσι, τώρα μπορούμε, χωρίς βαρίδια, να συνεχίσουμε την έκδοση του περιοδικού. Μια άλλη ανάγκη που αισθανόμαστε, είναι να εκφράσουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους εκείνους που στάθηκαν στο πλευρό μας στην περιπέτεια αυτή. Μια ανάγκη και ένα ευχαριστώ που μετουσιώνονται στην υποχρέωση που αναλαμβάνουμε, να κάνουμε το “Αντί” καλύτερο και ισχυρότερο».

Πού βρίσκονται όλοι αυτοί οι Καραμουρτζούνηδες που έτρεξαν για να σώσουν την τιμή και την υπόληψη του "Αντί"; Έχω μια ντουλάπα με εκατοντάδες τεύχη του περιοδικού από το πρώτο τεύχος (με το μαύηρο εξώφυλλο). Το αγόραζα τακτικά. Το θεωρούσα απαραίτητο στην ενημέρωσή μου κι ας διαφωνούσα πολλές φορές σε κάποια ζητήματα πολιτικής. Ωστόσο μετά το "βρώμικο '89" - κι αφού τα αγόρασα όλα τα τεύχη εκείνης της περιόδου, σταμάτησα το "Αντί", διότι συντάχθηκε μ' εκείνους που έστησαν τον Ανδρέα στον τοίχο κι έκαναν όλους εμάς που στηρίζαμε το ΠΑΣΟΚ να νιώθουμε ως "κλέφτες". Όχι μόνο τα αισχρά του εξώφυλλα αλλά και η αρθρογραφία μ' έκαναν τότε να θυμώσω. Δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι προοδευτικοί άνθρωποι μπορούσαν να σκέφτονται έτσι όπως οι διάφοροι αρθρογράφοι του περιοδικού. Ο φανατισμός τους είχε ξεπεράσει κάθε όριο. Είχαν βρει ορμητήριο τις σελίδες του "Αντί" κι εξαπέλυαν συκοφαντικές ρουκέτες, θέλοντας να κουρελιάσουν όχι μόνο τον Ανδρέα αλλά και όλους όσοι αποτελούσαν το ΠΑΣΟΚ - στελέχη και απλούς οπαδούς ή ψηφοφόρους. (Δεν ξεχνώ και την βραχύβια εφημερίδα "Πρώτη" που συναγωνιζόταν το "Αντί" με κάτι αίσχιστα πρωτοσέλιδα...).

Ξέρετε, ο χρόνος επενεργεί λυτρωτικά τις περισσότερες φορές. Αμβλύνει τις αντιθέσεις. Για μας όμως που τραβήξαμε τα μύρια όσα εκείνη την σκοτεινή περίοδο, όλα έμειναν στο πετσί μας. Το "Αντί" συνέχιζε να ταξιδεύει δίχως να έχει κανένα πρόβλημα με τη δημοκρατική του συνείδηση. Λοιπόν, και το "Αντί" έχει "αμαρτίες", που όμως δεν έχει πρόβλημα να θίγει την τιμή και την υπόληψη του καθένα και μετά να πληρώνει...