ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΗΝ ΨΑΛΙΔΑ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ

ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ του Γιώργου Παπανδρέου και μικρή διεύρυνση της απόστασης που τον χωρίζει από τον Ευάγγελο Βενιζέλο δείχνει και η τελευταία δημοσκόπηση της εταιρείας Μetron Αnalysis, που παρουσιάστηκε χθες από τον Αntenna. Στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ ο κ. Παπανδρέου προηγείται με ποσοστό 49%, ενώ ο κ. Βενιζέλος συγκεντρώνει το 37% των προτιμήσεων και ο κ. Σκανδαλίδης το 8%. Στην αμέσως προηγούμενη μέτρηση της ίδιας εταιρείας το ποσοστό του κ. Παπανδρέου ήταν επίσης 49% και του κ. Βενιζέλου 39%. Σε ό,τι αφορά την παράσταση νίκης, οι ψηφοφόροι του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης εκτιμούν σε ποσοστό 68% ότι θα κερδίσει τις εκλογές για την ανάδειξη προέδρου ο σημερινός αρχηγός, ενώ το 25% πιστεύει ότι θα νικήσει ο Β. Βενιζέλος και μόλις το 1% ο Κώστας Σκανδαλίδης. (Τα Νέα, 30/10/2007)

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ "ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ"...

Κυκλοφορεί «ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ» που είναι μια αυτόνομη, ανεξάρτητη προσπάθεια για να σπάσει, επιτέλους, ο μονόδρομος της διατεταγμένης ενημέρωσης και για να μπορούμε να μιλάμε όλοι, όσο θέλουμε και να λέμε ό,τι θέλουμε. Ο λαός έχει καταλάβει ότι υπάρχει αγαστή συνεργασία κάποιων ιδιοκτητών μέσων ενημέρωσης και των κονδυλοφόρων τους με την πολιτική και τους πολιτικούς.

Κάποτε όταν λέγαμε τη λέξη «εκτροπή», εννοούσαμε ένα πραξικόπημα λόγου χάρη, κατάλυση νόμου και ελευθεριών κ.ο.κ. Σήμερα η εκτροπή είναι συγκαλυμμένη. Όταν ο κόσμος δεν έχει δυνατότητα παρέμβασης άλλην από την κινητοποίησή του στους δρόμους, πάει να πει ότι μάλλον έχει συνειδητοποιήσει ότι οι κίνδυνοι οποιασδήποτε εκτροπής είναι πιθανοί. Άλλωστε «εκτροπή» δεν είναι να κυβερνάει μια κυβέρνηση μειοψηφίας, οι υπεύθυνοι των σκανδάλων να μένουν ατιμώρητοι/

Βέβαια, πρέπει να πάψει η απάθεια και να υπάρξει στράτευση στην υπόθεση της «συμμετοχής». Να απομονωθούν όσοι βρωμίζουν τα κανάλια επικοινωνίας και ενημέρωσης, να εκδιωχθούν από την αγορά οι έμποροι των ονείρων μας και οι μικροπωλητές των ελπίδων μας. Υπάρχει ακόμα η δυνατότητα να σπάσει ο πολίτης τον αποκλεισμό που του επιβάλλουν οι μεγαλοκαρχαρίες. Οι αγύρτες των μέσων μαζικής ενημέρωσης και της πολιτικής κάποια στιγμή θα καταργηθούν!

Το «ΔΙΚΤΥΟ» θα σταθεί δίπλα στον Γιώργο Α. Παπανδρέου και θα στηρίξει τη νέα μεγάλη και νικηφόρα πορεία για ένα αναγεννημένο και ανανεωμένο ΠΑΣΟΚ.

Την εφημερίδα εκδίδει και διευθύνει ο δημοσιογράφος Νίκος Λαγκαδινός, που υπήρξε και Διευθυντής της «Εξόρμησης», της εφημερίδας του ΠΑΣΟΚ που έκλεισε το 1997.

Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΤΩΡΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΩΝΙΖΕΙ!

Στη Μέση Ανατολή ο Γ.Α. Παπανδρέου. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ βρίσκεται από χθες με την ιδιότητα του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς στο Τελ Αβί, όπου σήμερα θα προεδρεύσει σε Σύνοδο για τη Μέση Ανατολή. Αύριο η Σύνοδος θα μεταφερθεί στα Παλαιστινιακά Εδάφη, στη Ραμάλα. Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ: "Η συγκεκριμένη Σύνοδος πραγματοποιείται αυτήν την χρονική στιγμή, ώστε η Σοσιαλιστική Διεθνής να συμβάλει στις έντονες διεργασίες που λαμβάνουν χώρα ενόψει της κρίσιμης διεθνούς Ειρηνευτικής Διάσκεψης για το Μεσανατολικό, στην Αννάπολι των Η.Π.Α..

Όπως είναι γνωστό, στα μέσα Νοεμβρίου θα συνέλθει Ειρηνευτική Διάσκεψη για τη Μέση Ανατολή με τη συμμετοχή Ισραηλινών και Παλαιστινίων, διεθνών Οργανισμών και πολλών χωρών από την Ευρώπη, τον αραβικό κόσμο και άλλες περιοχές, οι οποίες διαδραματίζουν ιδιαίτερο ρόλο στις προσπάθειες για την επίλυση του Μεσανατολικού. Το μήνυμα της συνάντησης της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, θα είναι η ενθάρρυνση όλων των εμπλεκομένων πλευρών να κάνουν τα απαραίτητα βήματα για την εξεύρεση μιας συνολικής λύσης στο πρόβλημα αυτό".

Στις εργασίες της Επιτροπής θα συμμετάσχουν, από το Ισραήλ ο υπουργός Άμυνας Εχούντ Μπάρακ, πρώην πρωθυπουργός και σημερινός ηγέτης του Εργατικού Κόμματος και από την Παλαιστινιακή πλευρά, αντιπροσωπεία της Φατάχ. Επίσης, θα συμμετάσχουν με εκπροσώπους τους, πολλά σοσιαλιστικά κόμματα από την Ευρώπη καθώς και κόμματα από αραβικές χώρες όπως η Αίγυπτος, η Τυνησία και το Μαρόκο. [Πηγή: ΑΠΕ, 29/10/07]

Ο Βαγγέλης Βενιζέλος μπορεί τώρα να αλωνίζει στο εσωτερικό... Ιδού Βαγγέλη, το γήπεδο είναι ελεύθερο!

ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: ΖΗΤΩ ΤΗΝ ΕΝΤΟΛΗ!

O ΓΑΠ έχει ξεκαθαρίσει πως οι προσωπικές αντιπαραθέσεις δεν αρμόζουν σε πολιτικές προσωπικότητες και προβάλλει με καθαρότητα τη διάφανη θέση του για ένα ΠΑΣΟΚ απαλλαγμένο από τον κυβερνητισμό και τον καθεστωτισμό - χαρακτηριστικά που "κόλλησε" από την περίοδο της διακυβέρνησης της χώρας από τους "εκσυγχρονιστές". Ο Βενιζέλος, ωστόσο, δείχνει μια στάση που κάθε άλλο παρά ταιριάζει σε έναν σοσιαλιστή πολιτικό. Η μετά μανίας επιδίωξη της "αρπαγής" της εξουσίας του κόμματος τον έχει κάνει να βγάζει προς τα έξω στοιχεία ανθρωποφαγικά. Μετά, βεβαίως, ζητάει συγγνώμη, παίρνει μελιστάλαχτο ύφος, συναισθηματικό, κάνει πως χαμογελάει, ενώ όλοι ξέρουν ότι είναι έτοιμος να μας φάει - αυτά τα μάτια του πώς γυαλίζουν!

Είπε ο Βενιζέλος: «Δε γεννήθηκα μέσα στην εξουσία, είμαι ένας από εσάς. Δεν διεκδικώ ένα αξίωμα αλλά μια αποστολή που δεν μπορώ να τη φέρω πέρας μόνος μου χωρίς τη συμμετοχή της κοινωνίας, της βάσης του κινήματος. Δεν ανήκω στους επαγγελματίες της πολιτικής, ανήκω στην κοινωνία των πολιτών». Τουλάχιστον, ομολογεί ότι είναι ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΗΣ. Και θα εμπιστευθούμε την τύχη του Κινήματος σ' έναν ερασιτέχνη;

Παρακάτω αποσπάσματα από τα ρεπορτάζ των εφημερίδων:

[Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ]: Παπανδρέου: Ζητώ εντολή για να φέρω το λαό στην εξουσία. Από την πρωτεύουσα της Μεσσηνίας στέλνουμε το μήνυμα της μεγάλης ανατροπής και της μεγάλης αλλαγής που θα ξανακάνει το ΠΑΣΟΚ ένα γνήσιο κίνημα λαού, είπε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου μιλώντας απόψε στην Καλαμάτα. Ο κ. Παπανδρέου είπε ότι μικρό είναι το ΠΑΣΟΚ των συμβιβασμών και των συναλλαγών ενώ αντίθετα μεγάλο είναι το ΠΑΣΟΚ της ιστορίας του, των ρήξεων και της νίκης και επισήμανε ότι όσοι μέχρι σήμερα προσπάθησαν να χειραγωγήσουν το ΠΑΣΟΚ φαίνεται ότι δεν τα καταφέρνουν και φαίνεται τώρα ότι στρέφουν τις ελπίδες τους στη διάλυσή του. Όπως «τουλάχιστον βλέπουμε σε διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές».

Ο κ. Παπανδρέου κάλεσε και πάλι τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ να υπηρετούν τις κοινές αξίες του κινήματος, ιδιαίτερα στις δημόσιες εμφανίσεις τους και να μη γίνονται βορά του κανιβαλισμού των τηλεοπτικών παραθύρων.

Ο κ. Παπανδρέου αναφέρθηκε στο έργο των κυβερνήσεων Ανδρέα Παπανδρέου και Κώστα Σημίτη λέγοντας ότι κάναμε πολλά και κυρίως πετύχαμε να πιστέψει ο ελληνικός λαός στις δυνάμεις του και κάλεσε τους πολίτες για μια νέα αρχή για το ΠΑΣΟΚ και μια νέα ελπίδα για την Ελλάδα. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είπε ότι η εντολή που ζητά θα είναι δεσμευτική για εκείνον αλλά και για όλη την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ έτσι ώστε να νικήσει τη δεξιά για να φέρει το λαό στην εξουσία.

[ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ]: ΓΙΩΡΓΟΣ: Δεν αξίζει στο ΠΑΣΟΚ να γινόμαστε βορά του κανιβαλισμού των τηλεοπτικών παραθύρων. Ενωτικός, κατά διαπλεκομένων. Των ΠΑΝΟΥ ΣΩΚΟΥ - ΝΙΚΟΥ ΚΑΝΗ. Νέα επίθεση στα εξωθεσμικά κέντρα εξαπέλυσε χθες από το Αγρίνιο και την Πάτρα ο Γιώργος Παπανδρέου, υποστηρίζοντας ότι επιδιώκουν τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ. Παράλληλα, έστειλε μήνυμα ενότητας σε όλα τα μέλη και στελέχη του ΠΑΣΟΚ και τα κάλεσε να αποφεύγουν τις προσωπικές αψιμαχίες και να συζητούν πολιτικά μεταξύ τους, γιατί, όπως είπε, «δεν αξίζει στο ΠΑΣΟΚ και στις απαιτήσεις των δημοκρατικών πολιτών να γινόμαστε βορά του κανιβαλισμού των τηλεοπτικών παραθύρων». «Οσοι μέχρι σήμερα προσπάθησαν να χειραγωγήσουν το ΠΑΣΟΚ, τώρα στρέφουν τις ελπίδες τους στη διάλυσή του, γι' αυτό αναπαράγουν εικόνες που δεν είναι αντιπροσωπευτικές της πραγματικότητας και απαξιώνουν την πολιτική σημασία του διακυβεύματος της 11ης Νοεμβρίου», είπε. Είναι σαφής η αναφορά του στις εικόνες από την Κοζάνη που μεταδόθηκαν και έβλαψαν το ΠΑΣΟΚ... [η συνέχεια στην εφημερίδα]

Θερμής υποδοχής έτυχε ο Γιώργος Παπανδρέου στο Αγρίνιο και στην Πάτρα

Πάλι ο Λαλιώτης;

Βάλτε το καλά στο μυαλό σας: ο Λαλιώτης είναι εκτός εποχής! Και το γράφω αυτό για τον απλούστατο λόγο ότι στα σημερινά "Νέα" (14.10.07) ο Γιώργος Παπαχρήστος επαναφέρει τα περί επιστροφής του Λαλιώτη στην ενεργό δράση.

Ολική επαναφορά του "σκληρού ροκ". Διπλό στόχο σηματοδοτεί η επιστροφή Λαλιώτη. Με ορατό στόχο τη συσπείρωση του παραδοσιακού ΠΑΣΟΚ και έναν άλλον μη «εμφανή», τη βελτίωση της επικοινωνιακής στρατηγικής του Κινήματος, η ολική επαναφορά του Κώστα Λαλιώτη στην πολιτική σηματοδοτεί μια νέα περίοδο για το ΠΑΣΟΚ.

Μέχρις εδώ! Έγιναν τόσα και τόσα, ο Γιώργος Παπανδρέου πέρασε μπόρες αυτές τις μέρες και ψάχνει για δεκανίκια; Δεν το νομίζω. Ο Λαλιώτης "είδε" τις εξελίξεις (κι εμείς τις είδαμε...) και επιζητεί προφανώς "ρόλο" στη νέα εποχή. Διότι, μετά την επικράτησή του ο Παπανδρέου, πιο δυναμικά, αποφασιστικά και δίχως τις εκρεμμότητες του παρελθόντος, θα πρέπει να προχωρήσει. Δεν χρωστάει σε κανέναν βαρώνο, παρά μόνο στους αγνούς οπαδούς, στα μέλη και τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ. Ας πολιτευτεί ως ηγέτης. Αυτές τις σχέσεις με Λαλιώτηδες κ.λπ. να τις αφήσει στην άκρη. Γράφει ακόμη ο Γ. Παπαχρήστος:

Όλες οι εκτιμήσεις συγκλίνουν στην άποψη ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θέλει να αξιοποιήσει τις ικανότητες, την εμπειρία και βεβαίως τις ιδέες του Κώστα Λαλιώτη στον επικοινωνιακό και πολιτικό σχεδιασμό του κόμματος. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ουσιαστικά θα αναλάβει να επανασχεδιάσει την επικοινωνιακή πολιτική, εγχείρημα που συμπίπτει χρονικά με μια καμπή στην πολιτική αντιπαράθεση με τη Νέα Δημοκρατία, δεδομένου ότι όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν τάση μηδενισμού της διαφοράς ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα. Το πάντρεμα. Οι πολιτικοί παρατηρητές αναμένουν με ζωηρό ενδιαφέρον το πώς θα γίνει το πάντρεμα της γνωστής αντίληψης του Κώστα Λαλιώτη για τη μορφή που θα πρέπει να έχει η αντιπαράθεση με τη Νέα Δημοκρατία (εκφραστής του «σκληρού ροκ») με την τακτική τής σε υψηλούς τόνους κριτικής στη Νέα Δημοκρατία και προσωπικά στον Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή που ακολουθεί εδώ και μερικούς μήνες ο Γιώργος Παπανδρέου.

Τι λες βρε Παπαχρήστο; Τι να σχεδιάσει ο Λαλιώτης; Πρασινάλογα... Δεν ρωτάς και κανέναν που ξέρει από επικοινωνία! Πάντως, από ένα μικρό ρεπορτάζ που έκανα μεταξύ των δημοσιογράφων που κάλυπταν προεκλογικά τα περί ΠΑΣΟΚ στη Χαριλάου Τρικούπη, μου έλεγαν ότι μόλις ανέβαινε στο "βήμα" να μιλήσει ο Λαλιώτης, γελούσαν με αυτά που ξεστόμιζε, και στο ρυθμό και το ύφος! Ας ρωτήσει και κανέναν ο Παπανδρέου... Εξάλλου, Ο Παπανδρέου του ανέθεσε ευθύνες προεκλογικά. Αυτός τις έκανε; Σε τι συνέβαλε. Το ΠΑΣΟΚ έχασε κι όχι μόνον αυτό, αλλά ήρθε μετά να ζητήσει και την παραίτηση του Παπανδρέου. ΕΛΕΟΣ!

Γιατί θα ψηφίσω τον Γιώργο Παπανδρέου...

• Γιατί για τον Γιώργο Παπανδρέου, σοσιαλισμός είναι ενεργός τρόπος ζωής, που ο ίδιος βιώνει.

• Ο τρόπος ζωής του είναι επιβεβαίωση των δημοκρατικών καταβολών του.

• Γιατί έχει μια αυξημένη αυτογνωσία, δεν είναι υπερόπτης, ακούει με προσοχή το συνομιλητή του και συζητά επί ίσοις όροις.

• Γιατί ο Γιώργος Παπανδρέου εκπροσωπεί αυτό που αποκαλούμε «ήρεμη δύναμη», με αρχές και ψυχικά αποθέματα, απέναντι σε προκλήσεις και αντιπαλότητες.

• Γιατί τα στερεότυπα που προβάλλουν τα ΜΜΕ για τον ηγέτη του ΠΑΣΟΚ δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια που συνοψίζεται στα παρακάτω:

• Είναι προσηνής, φιλικός, ευγενής, συνεργάσιμος, αλλά ταυτόχρονα δυναμικός και αποφασιστικός.

• Γιατί διαθέτει μια, σπάνια για πολιτικό, αμεσότητα ειλικρινούς επικοινωνίας με τον πολίτη.

• Γιατί σε μια σειρά διαχρονικών δημοσκοπήσεων υπερέχει για την ειλικρίνεια, ευθύτητα και αξιοπιστία του σε σύγκριση με άλλους πολιτικούς και ηγέτες παρατάξεων.

• Γιατί, επομένως, εμπνέει εμπιστοσύνη και σιγουριά για την επόμενη μέρα στο ΠΑΣΟΚ και για ένα σοσιαλιστικό πρόγραμμα διακυβέρνησης της χώρας μας.

• Γιατί αποτελεί εχέγγυο για την εφαρμογή μιας ουσιαστικής κοινωνικής πολιτικής, με απόλυτο κριτήριο τον άνθρωπο και τις ανθρώπινες αξίες.

• Γιατί το ενδιαφέρον του για το συνάνθρωπό του είναι έντονο και το πιστοποιεί με μια πρωτόγνωρη για Έλληνες πολιτικούς αμεσότητα, σαν τον πατέρα του Ανδρέα.

• Γιατί καταθέτει την προσωπική του δέσμευση για λύσεις απέναντι στα προβλήματα των νέων, των ανέργων και των συνταξιούχων.

• Γιατί η ζωή του, σε αντίθεση με τους γόνους άλλων πολιτικών οικογενειών, είναι γεμάτη αγώνες και εξορίες για την υπόθεση της Δημοκρατίας στη χώρα μας.

• Γιατί είναι ο ηγέτης που γνωρίζει να δίνει λύσεις μέσα από δημοκρατικό διάλογο.

• Για τις «πρωτιές» του στα θέματα της καθιέρωσης της Ελεύθερης Ραδιοφωνίας στη χώρα μας και τη διεθνή καθιέρωση της Ολυμπιακής Εκεχειρίας, καθώς και τη μεγάλη συμβολή του στους θεσμούς της Λαϊκής Επιμόρφωσης και της Νέας Γενιάς.

• Γιατί τόσο η θητεία του στο Υπουργείο Εξωτερικών όσο και η συμβολή του στην διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στη διαδικασία ένταξης της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση σηματοδοτούν την ηγετική του φυσιογνωμία.

• Γιατί η ομόφωνη εκλογή του και ο ρόλος του ως Προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς από 157 χώρες, τον ανέδειξαν ως ιδανικό εκπρόσωπο της χώρας μας στην παγκόσμια πολιτική σκηνή και τους διεθνείς οργανισμούς και ως τον κατ’ εξοχήν σοσιαλιστή πολιτικό ηγέτη του μέλλοντος.

• Γιατί ο ίδιος, ως απόδημος Έλληνας κατανοεί απόλυτα τη σημασία του παγκόσμιου ελληνισμού, τη δύναμη των Ελλήνων της Διασποράς.

O Παπανδρέου για το Ασφαλιστικό

Για ακραία νεοσυντηρητική στροφή κατηγόρησε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου την κυβέρνηση, αναφορικά με τις εξελίξεις στο ασφαλιστικό.

Ο Γ. Παπανδρέου τόνισε ότι το ΠΑΣΟΚ δικαιώνεται για την κριτική που άσκησε στην κυβέρνηση σχετικά με την: "φορολογική επιδρομή που ετοιμάζει στα μεσαία και χαμηλότερα στρώματα, για τον κεφαλικό φόρο στην ιδιοκτησία και για την έλλειψη σχεδίου και μέριμνας για το μέσο και φτωχότερο πολίτη". Επίσης ο Γ. Παπανδρέου έκανε λόγο για: "αλαλούμ της κυβέρνησης σχετικά με το πετρέλαιο θέρμανσης και την άρνησή της να χορηγήσει το επίδομα σε όσους το έχουν ανάγκη", αλλά και για τις "αλχημείες", όπως είπε, του υπουργού Οικονομίας για το ΑΕΠ, το οποίο προσδιόριζε κατά 25% μεγαλύτερο, ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θεώρησε ότι η αύξηση δεν ήταν παραπάνω από 9%.

Η κυβέρνηση αυτή, τόνισε ο Γ. Παπανδρέου, ισορροπεί μεταξύ των ισχυρών, των εχόντων και των ημετέρων, σε βάρος της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.

Σήμερα, πρόσθεσε, αποκαλύπτεται η κρυφή της ατζέντα για το ασφαλιστικό, το οποίο αποδομεί και υπονομεύει μέρα με τη μέρα.

Κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι δεν εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του κράτους προς τα ασφαλιστικά ταμεία και χαρίζει χρέη σε κακοπληρωτές και ασυνεπείς, επιβραβεύοντας την παρανομία και την εισφοροδιαφυγή.

Χαρακτήρισε χωρίς ουσία και ρητορικές τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης ότι δεν θα υπάρξουν ανατροπές στο ασφαλιστικό και πρόσθεσε ότι με ευθύνη της διαμορφώνεται ένα δυσμενές τοπίο ανασφάλειας και αβεβαιότητας για τους εργαζόμενους και συνταξιούχους.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ προειδοποίησε την κυβέρνηση ότι το κόμμα του δεν θα δεχθεί αιφνιδιασμούς και μονομερείς αποφάσεις. Κάλεσε επίσης την κυβέρνηση να ακολουθήσει το παράδειγμα των εργαζομένων και να καταθέσει και εκείνη τις συγκεκριμένες θέσεις της στις αρμόδιες επιτροπές της Βουλής. Επίσης κάλεσε την κυβέρνηση να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς τα ασφαλιστικά ταμεία και να δώσει τα στοιχεία για τα δομημένα ομόλογα τα οποία, όπως ανέφερε, επηρεάζουν τη βιωσιμότητα των ταμείων.

Ο Γ. Παπανδρέου επέκρινε και το μοντέλο οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης το οποίο όπως ανέφερε: "καθηλώνει τους μισθούς, υπονομεύει την ανταγωνιστικότητα, αδικεί τον πολίτη με μέσο και χαμηλότερο εισόδημα και υποθάλπει τη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία". Είναι ένα μοντέλο, πρόσθεσε υποταγμένο στην εξυπηρέτηση των λίγων και οικονομικά ισχυρών.

Το ΠΑΣΟΚ, πρόσθεσε, θα αναλάβει όλες τις απαιτούμενες πρωτοβουλίες, θα αποκαλύπτει συνεχώς τα σχέδια της κυβέρνησης και θα αναδεικνύει τις δικές του προτάσεις για το ασφαλιστικό με υπευθυνότητα απέναντι στο δημόσιο συμφέρον και στον Έλληνα ασφαλισμένο. (Πηγή ΑΠΕ)

Πολιτική και καιροσκοπία!

Ευτυχώς που ο Ευάγγελος Βενιζέλος μας έδωσε την ευκαιρία, με την εκδήλωση των φιλοδοξιών του, ν' ασχοληθούμε κάπως ιδιαίτερα με την πολιτική κι αναρωτιόμαστε, πλέον, αν η πολιτική είναι τέχνη ή επιστήμη! Αυτό το σημειώνω επειδή έχουμε να κάνουμε με καθηγητή πανεπιστημίου, συνταγματολόγο κ.λπ.

Κανείς δεν θα διαφωνήσει με τον Βενιζέλο και το ευγενές όνειρό του να γίνει αρχηγός του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός της χώρας. Πολύ καλά κάνει και... θέλει να δημιουργήσει την προσωπική πολιτική του ιστορία. Εν πολλοίς όμως, η πολιτική στη χώρα μας κατάντησε να είναι η τέχνη της καιροσκοπίας. Κι αυτό δυστυχώς δεν κατάφερε να το αποφύγει ο Βενιζέλος. Καιροφυλακτούσε, πότε θα "στραβοπατήσει" ο Παπανδρέου για να βάλει σε ενέργεια το σχέδιό του. Προσέξτε: δεν έβαλε το χεράκι του να τον βοηθήσει. Εκμεταλλεύτηκε το "ύφος" της ανακοίνωσης του Παπανδρέου, εκμεταλλεύτηκε τις συναισθηματικές αντιδράσεις και τη δυσφορία του πλήθους και κολακεύοντας, δημαγωγικά, τον πόθο για κυβερνητική εξουσία, εμφανίστηκε στο Ζάππειο και έδωσε το σύνθημα στα "φίλια" μέσα ενημέρωσης ν' αρχίσουν την επιχείρηση αποδόμησης του Παπανδρέου.

Από εκείνη την ημέρα, εξελίσσεται η προσπάθεια διάβρωσης του αντιπάλου του (δηλαδή του Παπανδρέου), αλλά και δίχως ενδεχομένως να το καταλαβαίνει ο Βενιζέλος, η διάβρωση του ίδιου του ΠΑΣΟΚ ως πολιτικού οργανισμού, των στελεχών του, των οπαδών, μελών και φίλων του Παπανδρέου. Αδιαφορώντας ο Βενιζέλος για τα μέσα επικράτησής του, το μόνο που "βλέπει" είναι η καρέκλα της εξουσίας. Το είπε κατά την παρουσίαση ενός βιβλίου, αναφερόμενος στον Πλαστήρα, ότι "χωρίς την εξουσία δεν μπορείς να κάνεις τίποτα"!

Ο Βενιζέλος μίλησε και για την "ενότητα" λέγοντας: «Θλίβομαι όταν γίνεται λόγος για επίπλαστη ενότητα. Εμείς όλοι μαζί θα εκφράσουμε το σύνολο του ΠΑΣΟΚ, το κόμμα που μας κληροδότησε ο Ανδρέας Παπανδρέου, το ΠΑΣΟΚ του 48%, το ΠΑΣΟΚ που άρεσε στον κόσμο, όπως έλεγε η Μελίνα». Μίλησε δε για πολιτική ήθους και πολιτισμού, που θα πρέπει να κυριαρχήσει στις εκλογές της 11ης Νοεμβρίου...

Δηλαδή, κύριε Βενιζέλε, ο ΓΙΩΡΓΟΣ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ τι εκφράζει; Ολίγη συστολή δεν θα έβλαπτε. Και η καπηλεία βλάπτει! Είναι αστείο να επικαλείται συνεχώς "ήθος" και "πολιτισμό" και άλλα συναφή, ενώ γνωρίζει πολύ καλά ότι κανείς δεν θα του βάλει τρικλοποδιά, διότι απλούστατα... θα σκοντάψει μόνος του!

Επειδή στο κεφάλι του έχει μονάχα νόμους (καθότι συνταγματολόγος) αλλά και σχέδια καταστροφής του αντιπάλου, δεν έχει καταλάβει ότι η πολιτική είναι και ηθική κι επειδή όργανο της πολιτικής είναι ο λόγος, ο Βενιζέλος χρησιμοποιεί τον "λόγο" για την άσκηση του προπατορικού αμαρτήματος της ασέβειας. Θα πρέπει να σκεφθεί ψύχραιμα κάποια στιγμή και να διαβλέψει ότι ο παρορμητικός λόγος του δεν μπορεί να γίνει όχημα για να διεκπεραιώσει τους λαϊκούς πόθους από την περιοχή της επιθυμίας σ' εκείνην της πραγματοποίησής τους. Άλλωστε, η κολακεία του φανατισμένου λόγου του λειτουργεί με φθοροποιό τρόπο σε βάρος της τεχνικής που απαιτεί η πολιτική. Οι αποσκευές του που οι διάφοροι δημοσιογραφίσκοι τις αναφέρουν ως πλεονέκτημα, θα πρέπει να καταλάβουν κι αυτοί με τη σειρά τους ότι είναι φορτίο άχρηστο για τον πολιτικάντη!

Είπε ο Βενιζέλος: «Μπορώ να κάνω, είπε, αυτά που δεν έκανε ο Γ. Παπανδρέου το 2004, όταν υποσχέθηκε ότι θα τ' αλλάξει όλα. Μπορώ να αλλάξω το ΠΑΣΟΚ για να αλλάξει το ΠΑΣΟΚ την Ελλάδα». Με ποιους θα τα κάνει όλα αυτά που υπόσχεται; Ίσως με τη συνεργασία του κυρίου Πρετεντέρη, κήνσορος και αυτού, περί παντός και πάντων...

Δεν έχει νιώσει άραγε ακόμη ότι ότι όλοι αυτοί που τον περιτριγυρίζουν πιθανόν να είναι ένα αγελαίο σύμφυρμα που καθοδηγείται από... αντιπαπανδρεϊσμό; Λέμε, πιθανόν!

Αυτά που βγαίνουν και λένε στα ραδιοτηλεοπτικά κανάλια κι ακόμα εκείνα που υπαινίσσονται για τον Παπανδρέου, είναι το καλύτερο δώρο στη Δεξιά. Μέχρι και η κυρία Αποστολάκη... τι να πω, δεν ντρέπεται για το ύφος της το απαξιωτικό για τον Παπανδρέου! Κι όσο για τον Νεονάκη, ασχέτως εάν "δικαιώθηκε", θα πρέπει να του πω ότι αν πετάξει κανείς λάσπη στον τοίχο, η λάσπη θα πέσει, αλλά ο τοίχος θα λερωθεί. Λοιπόν, τι θέλει από το ΠΑΣΟΚ; Ας το αφήσει στην ησυχία του.

ΥΓ: Ο Γιώργος Φλωρίδης, τι θέλει; Είπε εκεί στη συνάθροιση των οπαδών του Βενιζέλου: «Δεν πρέπει το ΠΑΣΟΚ να εμφανίζεται ως μια καρικατούρα αμερικανικού νεοφιλελεύθερου κόμματος, αλλά ως ένα καθαρά σοσιαλιστικό κόμμα». Το ευχαριστήθηκε τώρα; Κι αυτό το μόρφωμα που συγκρότησε ο Βενιζέλος με όλους εκείνους που δημιούργησαν τα "σκάνδαλα" επί κυβερνήσεων Σημίτη, τι είναι; Αντί να πάνε να κρυφτούν, έχουν γλώσσα και λαλούν!

Day Gap

ΔΙΚΤΥΟ ΑΥΤΟ-ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ Υποστηρικτών Γιώργου Α. Παπανδρέου

Σκοπός του δικτύου είναι ο συντονισμός των φίλων και υποστηρικτών του Γιώργου Παπανδρέου, σε πανελλήνια κλίμακα, σε ιδεολογική και πολιτική βάση με στόχο την αυτό-οργάνωση, την κινητοποίηση και τον αγώνα για την επανεκλογή του στις 11 Νοεμβρίου αλλά και για τη μακροπρόθεσμη προοπτική της Συμμετοχικής Δημοκρατίας.

Για τον σκοπό αυτό προτείνεται η δημιουργία μιας οριζόντιας οργανωτικής δομής αμφίδρομης επικοινωνίας με την κοινωνική βάση – συμμετοχής των πολιτών και εθελοντών στην ενεργό πολιτική ζωή.

Στις ιστορικά κρίσιμες μέρες που διέρχεται το ΠΑΣΟΚ αλλά και η γενικότερη πολιτική ζωή του τόπου, είναι ανάγκη να ενεργοποιηθούν τα μέλη και οι φίλοι του ΠΑΣΟΚ με τη δημιουργία ομάδων πρωτοβουλίας βάσης με σκοπό:

• Την ανάδειξη και την προβολή της ιδεολογικοπολιτικής ταυτότητας του ΠΑΣΟΚ στην ευρύτερη κοινωνία,
• την επιβεβαίωση του κοινωνικού της χαρακτήρα,
• τη διασφάλιση της ουσιαστικής ενότητας και συνοχής του κινήματος που θα βασίζεται σε πολιτικούς όρους, και
• την υποστήριξη της υποψηφιότητας του Γιώργου Α. Παπανδρέου ο οποίος με συνέπεια υπηρετεί και υπερασπίζεται αυτές τις αρχές και αξίες.

Το δίκτυο αυτό δεν έχει ιεραρχική δομή και αξιωματούχους αλλά είναι μια δομή στήριξης σε υπάρχουσες ομάδες πρωτοβουλίας και σε αυτές που πρόκειται να δημιουργηθούν.

Ανοικτό σε όλους του πολίτες, χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς εκπροσώπους και αντιπροσώπευση στις κομματικές λειτουργίες, έτσι ώστε να ανταποκρίνεται πλήρως στο πνεύμα της συμμετοχικής δημοκρατίας.

Ας εργαστούμε με ενότητα και ομοψυχία, με ανανεωμένη την εμπιστοσύνη μας στον Γιώργο A. Παπανδρέου για να οδηγήσουμε το ΠΑΣΟΚ σε μια νέα πορεία που θα διασφαλίζει την ιστορική του συνέχεια, τη δημοκρατική του ταυτότητα, την αυτόνομη λειτουργία και την αξιοπρέπειά του και θα οδηγήσει στη νέα νίκη ενάντια στις δυνάμεις της συντήρησης και του νεοφιλελευθερισμού.

Το Δίκτυο το οποίο ξεκινάει τώρα, θα συνεχίσει και μετά τις 11 Νοεμβρίου.

Επικοινωνία με το Δίκτυο: Τηλ. 210 36 16 996, 210 36 16 906, Fax & τηλέφωνο : 210 36 16 909 Email : daygap @gmail.com, ηλεκτρονική διεύθυνση: www.daygap.gr

Βενιζέλος: κήνσορας και υβριστής...

Κύριε Βενιζέλε, για το γυρισμό στους καλούς τρόπους ποτέ δεν είναι αργά - κι επειδή είσθε γλωσσομαθής (και προφανώς, ως νομικός, και λατινομαθής) Sera numquam est bonos mores via (Σενέκας ο νεότερος). Αυτά που είπατε στους δημοσιογράφους για τον Παπανδρέου και τους συνεργάτες του δεν υποδηλώνουν παρά την αδυναμία σας! Είναι πράγματι πολύ δύσκολο να νικήσετε τον παρορμητικό χαρακτήρα σας. Αλλά, υπάρχουν όρια. Εσείς οργανώσατε επιτελεία, επικοινωνιολόγους, ομάδες εργασίας, γραφεία, έχετε ήδη τους δικούς σας δημοσιογράφους (ξέρω πολύ καλά τι λέω...) και όπως δείχνουν τα πράγματα, εάν δεν κερδίσετε (το εύχομαι εκ βάθους καρδίας), φαίνεται πως πάτε για τη δημιουργία άλλου κόμματος, με τις ευλογίες του Έθνους (ήδη άνοιξε blog και οι "βενιζελικοί" φίλοι και οπαδοί σας, βρίζουν τον Παπανδρέου), του Βήματος και του Πρετεντέρη, ο οποίος κοιμάται και ξυπνάει σχεδιάζοντας την κατακρήμνηση του Γιώργου Παπανδρέου.

Κύριε Βενιζέλε, σήμερα το νιώθουμε όλοι ότι το διακύβευμα δεν είναι η "ικανότητα" η δική σας και η "ανικανότητα" του Παπανδρέου, αλλά η δυνατότητα των πολιτικών κομμάτων να λειτουργούν αυτόνομα, χωρίς να εγκλωβίζονται στους σχεδιασμούς των κάθε λογής οικονομικών συμφερόντων. Και η αυτονομία αυτή κινδυνεύει. Οι μιντιοκράτορες έχουν βαλθεί να πετύχει το σχέδιό τους και μην κάνετε ότι δεν καταλαβαίνετε.

Κύριε Βενιζέλε, ποιος σας είπε ότι εσείς μπορείτε να νικήσετε τον Καραμανλή; Εσείς δεν καταφέρατε το απλούστερο: Να εξαφανίσετε από το πρόσωπο της Θεσσαλονίκης τον Ψωμιάδη, ο οποίος έχει ταχθεί με το μέρος σας και διαφημίζει την "αξιοσύνη" σας. Δεν φταίτε εσείς που ο Παπανδρέου δεν σας ζήτησε εξηγήσεις, πώς δηλαδή το ΠΑΣΟΚ έχασε τη νομαρχία Θεσσαλονίκης από τον Ψωμιάδη, έναν λαϊκιστή του χειρίστου είδους, ένα φτηνό πολιτικάντη! Κάνατε ποτέ την αυτοκριτική σας γι' αυτό; Κι όταν κάποιοι έβαζαν στο τραπέζι τη δική σας υποψηφιότητα για τη δημαρχία της Θεσσαλονίκης, κάνατε λες και σας παίρνανε τη μπουκιά από το στόμα. Θεωρούσατε "λίγο" το δημαρχιακό αξίωμα; Ναί, όπως πλέον δείχνουν τα πράγματα, το θεωρείτε ελάχιστο (δηλαδή, σιγά μην ακολουθούσατε την πεπατημένη της Ντόρας!)

Κύριε Βενιζέλε, καλά, το πιστεύετε σοβαρά ότι κάνετε για αρχηγός του ΠΑΣΟΚ; Με όλο αυτόν τον εσμό των πάλαι ποτέ "εκσυγχρονιστών" που πλαισίωσαν την επιχείρησή σας κατάκτησης της εξουσίας; Με όλους αυτούς, δηλαδή, που διέλυσαν την ελληνική κοινωνία, που έδωσαν επιχειρήματα στη Νέα Δημοκρατία να κερδίσει; Για το "σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου", όπως λέει ακόμα η Δεξιά, έφταιγε ο Σημίτης και ο Παπαντωνίου - ποτέ δεν είπε κανείς ότι έφταιξε ο Παπανδρέου... Για τη "διαφθορά" στη δημόσια διοίκηση έφταιξε ο Σημίτης και ο Αλέκος Παπαδόπουλος (θέλει να αποσείσει τις τεράστιες ευθύνες του για την "ήττα" στις εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση;) και εν πάση περιπτώσει όσοι διετέλεσαν υπουργοί και ιδιαίτερα υπουργοί στο υπουργείο Εσωτερικών (Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης) - εξαιρώ μια φωτισμένη προσωπικότητα που είναι ο Σταύρος Μπένος. Κι ο υπαρχηγός σας, ο Α. Λοβέρδος, φανατικός οπαδός του Ολυμπιακού και του Κόκκαλη, απ' αυτό το υπουργείο δεν πέρασε; Ο Παπανδρέου, άλλωστε, το είπε ξεκάθαρα:

"Δυστυχώς, η ταύτιση του ΠΑΣΟΚ με φαινόμενα μιας κατεστημένης νοοτροπίας, μισητής από την κοινωνία, οδήγησε το ΠΑΣΟΚ στο να απωλέσει την συναισθηματική και πολιτική σχέση του με την κοινωνία. Αντίστοιχα, η κοινωνία απομακρύνθηκε σταδιακά κι από το ΠΑΣΟΚ. Θεμελιακή αιτία των αδυναμιών υπήρξε η αυξανόμενη αποξένωση του Κινήματός από τις πηγές από τις οποίες αντλεί την ισχύ του. Ξέχασε τον καθημερινό αγώνα του πολίτη, έχασε την ίδια την πολιτική..."

Κύριε Βενιζέλε, είναι αλήθεια ότι ο Παπανδρέου έχει αποδεδειγμένα ΗΘΟΣ, που δεν του επιτρέπει να πέσει στο επίπεδό σας. Πράγματι, αφότου ανέλαβε την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, ήταν σα να πατούσε σε ναρκοπέδιο. Έκανε λάθη κι αυτά είχαν σχέση με το μη-ξεκαθάρισμα του παρελθόντος. Ήθελε "βελούδινο" πέρασμα σε μια νέα εποχή. Δεν το εκτιμήσατε.

Τώρα, μήπως θέλετε να ελέγξουμε τη θητεία σας στο υπουργείο Πολιτισμού; Μόνο... ηλίθιοι θα πίστευαν τις λεκτικές σας ακροβασίες (άκου... "επικράτεια πολιτισμού"!) Θα σας γράψω κι άλλα, αργότερα. Και πρέπει να θυμίσω ότι νευρίασα πολύ με αυτά που είπατε στους δημοσιογράφους για τον Παπανδρέου.

ΥΓ: Με την κυρία Αποστολάκη δεν πρόκειται να ασχοληθώ. Αν είχε λίγη τσίπα, θα έπρεπε, πριν αναφέρει το όνομα του Παπανδρέου να βάζει μέλι στο απύλωτο στόμα της που όταν το ανοίγει δεν ξέρει τι λέει. Αλλά, όλη αυτή η παρέα μιλάει με απαξία για τον Παπανδρέου. Ωστόσο, κάποιος πρέπει να τους πει ότι η σιωπή είναι χρυσάφι!

Mega...λάθος!

Η κυρία Τρέμη κάλεσε τον Φίλιππο Πετσάλνικο στο δελτίο και τον κράταγε εκεί αμίλητο!. Κι όταν ήρθε η ώρα να του απευθύνει το λόγο, του είπε, "μας συγχωρείτε, δεν έχουμε άλλο χρόνο, θα τα πούμε στο αυριανό δελτίο"... Εγώ, απορώ, γιατί ο Πετσάλνικος δεν την έβρισε! Είπε μόνον, "ευχαριστώ, δεν θα πάρω. Άλλωστε, δεν σας παρεκάλεσα να έρθω στο κανάλι, εσείς με παρακαλέσατε...". Και η κυρία Τρέμη παρ' ολίγο να καλέσει τους "μπράβους" του Mega για να τον δείρουν.

Είναι ολοφάνερο ότι αυτό το "mega...λο" κανάλι, μας είχε ξεγελάσει όλους. Άλλα νομίζαμε - και κακώς, τελικά, νομίζαμε. Αποδείχθηκε ότι εδώ και πολύ καιρό ασκεί "δημοσιογραφία" που έχει σαν σκοπό της να αποδομήσει τον Γιώργο Παπανδρέου, να τον κουρελιάσει, να τον ξεσκίσει και τα κομμάτια του να τα πετάξει στα σκυλιά...

Φοβόμαστε να γράψουμε περισσότερα γιατί ο κύριος Πρετεντέρης, που είναι και πιο μορφωμένος από μας, μπορεί να μας κάνει με τα κρεμμυδάκια. Έχει το "Βήμα", έχει το Mega... Κι εμείς έχουμε αυτήν εδώ τη γωνίτσα - κι αν μας διαβάζει και κανείς!

Λυπηθείτε μας κύριε Πρετεντέρη, μην βαράτε άλλο, έχομε καταλάβει τα λάθη μας, θα προσπαθήσουμε να πείσουμε και τον Γιώργο να παραδώσει την εξουσία στον Μπένι, θα παρακολουθούμε ανελλιπώς τη διδασκαλία σας, και ίσως μετανοήσουμε που πήραμε τον κακό δρόμο. Ήταν mega...λάθος μας. Θ' ανοίgουμε την τηλεόραση στο Mega, από το πρωί και μέχρι το άλλο πρωί δεν θα βλέπουμε άλλο κανάλι.

Θα περιμένουμε και την "Ανατροπή" σας με όλους εκείνους τους σπουδαίους καλεσμένους σας, όπως π.χ. την καθηγήτρια Παναγιωταρέα, τον διανοούμενο και παντογνώστη κύριο Ιάσονα Τριανταφυλλίδη και διάφορους άλλους τέτοιου βεληνεκούς καλεσμένους για να (συμ)μορφωθούμε. Είναι κάπως δύσκολο να παρακολουθήσουμε αυτά που λένε οι άνθρωποι λόγω και των στοματικών τεχνικών δυσκολιών, αλλά δεν μπορεί, κάτι θα καταλάβουμε... Εμείς σεβόμαστε το γεγονός ότι κυνηγάτε και τα νούμερα της τηλεθέασης, αλλά κάποιοι άλλοι δεν θέλουν να το καταλάβουν και σας κατακρίνουν για το επίπεδο των καλεσμένων σας!

Δεν υπάρχει περίπτωση να μη μετανοήσουμε. Θα πάρουμε κι ένα μαστίγιο για να αυτομαστιγωνόμαστε, πρωί και βράδυ.

Α, ξέχασα: κύριε Πρετεντέρη, θα διαβάζουμε πολλές φορές τα κείμενά σας στο "Βήμα" για να τα εμπεδώσουμε. Θα ζητήσουμε συγγνώμη από τον κ. Βενιζέλο και όλους εκείνους που τον στηρίζουν - εννοώ τους "εκσυγχρονιστές", που κάποιοι κακεντρεχείς τους θεώρησαν υπεύθυνους για το μπάχαλο της ελληνικής κοινωνίας τα τελευταία χρόνια (άλλωστε η ΝΔ αυτό επικαλέστηκε κι έπεισε τους Έλληνες να την ψηφίσουν) και για τη διάλυση της κομματικής οργάνωσης του ΠΑΣΟΚ...

Τέλος πάντων, θέλω να συμφωνούμε κυρίως για όσα έχουν σχέση με το ΠΑΣΟΚ και να γίνουμε φίλοι - ο Δημόκριτος είχε πει ότι η ομοφωνία των σκέψεων δημιουργεί φιλία. Και θα κλείσω με τον Ευριπίδη: Κάθε φρόνιμος άνθρωπος πρέπει ν' αποφεύγει τον πόλεμο... Αυτό επιδιώκουμε κι εμείς. Δεν θα σε ξαναπολεμήσουμε! Φίλοι...

Κι ένα τελευταίο: Από σήμερα αρχίζω αγώνα να πείσω όλους αυτούς που στηρίζουν τον Γιώργο Παπανδρέου, ότι κάνουν λάθος mega...λο. Είναι κάπως δύσκολο, βέβαια, αλλά θα προσπαθήσω. Είπατε: "Η προεδρία Παπανδρέου φέρει τη βασική ευθύνη για την ήττα του 2007". (Καλό κι αυτό που επικαλεστήκατε με τον Φρανσουά Μιτεράν...). Κι εμείς αναρωτιόμασταν γιατί ο Γ. Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ έχασαν τις εκλογές! Πού να φανταστούμε ότι η απάντηση ήταν τόσο απλή όσο και η δημοκρατία: "Επειδή δεν τους ψήφισαν οι ψηφοφόροι - και γιατί δεν τους ψήφισαν οι ψηφοφόροι; Επειδή δεν τους έκριναν άξιους για τη διακυβέρνηση του τόπου"! Τόσο απλά...

Γεια σου κύριε Πρετεντέρη μας! Και, συγγνώμη που όλοι νόμιζαν ότι κάποτε στηρίζατε το ΠΑΣΟΚ. Μα αυτό δεν είναι δυνατόν, διότι ως δημοσιογράφος είστε ανεξάρτητος, μια φωνή που δεν υπακούει παρά μόνο στη συνείδησή της...

Τώρα έμαθα, αδικήσαμε, ευθύνομαι, πάμε αριστερά, μας απειλούν συμφέροντα

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δόμησε την ομιλία του σε τρία επίπεδα:

Γιώργος: Φταίω που προσπάθησα να κρατήσω ισορροπίες

1.- Κριτική στα φαινόμενα του κυβερνητισμού, κρατισμού και απομάκρυνσης από τις ιδρυτικές αρχές του ΠΑΣΟΚ, που αναπτύχθηκαν στην περίοδο 1996-2004 και που οδήγησαν, όπως είπε, στη στρατηγική και καθοριστική ήττα του 2004.

2.- Αυτοκριτική για τα λάθη που ο ίδιος έκανε, ακολουθώντας εκείνη την πορεία χωρίς να κάνει ρήξεις και πραγματικές αλλαγές, που οδήγησαν στην ήττα του 2007.

3.- Κατάθεση ενός ιδεολογικού-πολιτικού-οργανωτικού πλαισίου για το μέλλον του ΠΑΣΟΚ και οριοθέτηση νέων σχέσεων με τη μη καθεστωτική Αριστερά.

Τα χαρακτηριστικά της ομιλίας του:

- Η οριστική, όπως φαίνεται, ρήξη στις σχέσεις του με τον Κ. Σημίτη, που έγινε σαφής από την επιστολή Σημίτη.

- Η υπογράμμισή του ότι υπονομεύθηκε ως πρόεδρος.

- Η επισήμανσή του ότι «έμαθε από τα λάθη του και αποφάσισε».

Οι συνεργάτες του έλεγαν ότι απευθύνθηκε σε όλους τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, ακόμα και εκείνους που ήθελαν να ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ αλλά δεν πείστηκαν. Ηταν από τις καλύτερες ομιλίες του Γ. Παπανδρέου, έλεγαν, και τόνιζαν ότι ήταν φανερό πως μιλάει πια «λυτρωμένος», χωρίς να νιώθει ότι είναι υποχρεωμένος σε κάποιον.

Η κριτική του δεν είχε να κάνει με το έργο των κυβερνήσεων Σημίτη και αυτό το ξεκαθάρισε από την αρχή, αφού είπε:

«Με το έργο των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Σημίτη αλλάξαμε την ελληνική κοινωνία, ενισχύσαμε τη διεθνή θέση της χώρας και είμαστε υπερήφανοι γι' αυτό». Παράλληλα όμως είπε ότι:

- Ο εκσυγχρονισμός με τον οποίο πετύχαμε πολλά, δεν ήταν ένας επαρκώς κοινωνικά δίκαιος εκσυγχρονισμός.

- Στην πορεία το ΠΑΣΟΚ εγκλωβίστηκε στον κυβερνητισμό και στον καθεστωτισμό. Η διακυβέρνηση έγινε αυτοσκοπός, το ΠΑΣΟΚ έγινε καθεστωτική δύναμη.

- Δεν ανέλαβε το κόμμα το 2004 για να νικήσει, αλλά ανέλαβε «με τη βαριά αποστολή να περιορίσει τη συντριβή, που προδιαγραφόταν, καθώς παρέλαβε ένα κόμμα πολιτικά ηττημένο και οργανωτικά αποδιαρθρωμένο».

Παραδέχτηκε ακολούθως ότι αυτή η εικόνα που περιέγραψε συνεχίστηκε και στα δικά του χρόνια ηγεσίας και ανέλαβε τις ευθύνες, λέγοντας ότι ευθύνεται μεταξύ άλλων:

- Που επέλεξε τις εσωτερικές προσωποπαγείς ισορροπίες και όχι μια ριζοσπαστική πολιτική ανατροπής, σύγκρουσης και ρήξης με τη φθορά.

- Που δεν αντιμετώπισε ριζικά τα αίτια της κρίσης ιδεολογικά, πολιτικά, προσώπων, ώστε να πείσει ότι το ΠΑΣΟΚ άλλαξε, που αδίκησε νέους προωθώντας τους ξαφνικά στην κεντρική σκηνή.

- Που δεν συγκρότησε εγκαίρως ένα σταθερό πολιτικό επιτελείο, που δεν προβλήθηκε ο προγραμματικός λόγος του κόμματος.

- Που άφησε στελέχη να διαφοροποιούνται από τις θέσεις του κόμματος εκπέμποντας προσωπικές γραμμές με τρόπο που υπονόμευαν τις συλλογικές αποφάσεις, που αποδέχθηκε στρογγυλοποίηση θέσεων.

Ο Γ. Παπανδρέου υποστήριξε ότι μπορεί να ευθύνεται για παραπάνω, αλλά δεν ευθύνεται:

- Για την υπονόμευση της θέσης του ως προέδρου και για την υπονόμευση του ΠΑΣΟΚ.

- Δεν βαρύνεται για τη χαλιναγώγηση και τον αυταρχισμό, δεν έχει ευθύνες για τις αιτίες αυτές καθεαυτές που οδήγησαν σε πολιτικές που αλλοίωσαν την κοινωνική φυσιογνωμία του κόμματος, δεν έχει ευθύνες για πρόσωπα και νοοτροπίες που απομάκρυναν το ΠΑΣΟΚ από τις ιδρυτικές αρχές του.

Στη συνέχεια άφησε αιχμές για τον Ευάγγ. Βενιζέλο λέγοντας:

- Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι «για μένα σημαία ευκαιρίας για την εξουσία», είναι συμβόλαιο με την Ιστορία, είναι ευθύνη απέναντι στον τόπο, δεν θέλησα την εξουσία για την εξουσία.

- Δεν θα επιτρέψουμε καμιά χειραγώγηση, χρειαζόμαστε ένα κόμμα ανοιχτό, χωρίς προσωπικές στρατηγικές κρυμμένες πίσω από μάσκες.

Για το μέλλον

Περιγράφοντας τον τρόπο με τον οποίο θα ηγηθεί του ΠΑΣΟΚ στο μέλλον αν εκλεγεί, είπε τις φράσεις:

- Σε αυτή την πορεία των τριάμισι χρόνων, είδα, έμαθα πολλά, γνώρισα, άλλαξα και αποφάσισα ότι δεν υπάρχει δρόμος μέσου όρου με την καθεστωτική νοοτροπία και μετάλλαξη του ΠΑΣΟΚ που ηττήθηκε το 2004.

- Πρέπει να ξαναβρούμε την ψυχή μας, τον ριζοσπαστισμό, να συνδεθούμε και πάλι με την κοινωνία.

- Σε αυτόν τον δρόμο, σε ό,τι τον αφορά, το ΠΑΣΟΚ θα παραμείνει ελεύθερο, ανεξάρτητο από επιρροές και παρεμβάσεις εξωθεσμικών κέντρων και μεγάλων συμφερόντων.

Αριστερά

Το νέο πολιτικό σκηνικό, κατά τον Γ. Παπανδρέου, κάνει επιτακτική την ανάγκη διαλόγου και συνεργασίας με τη «μη καθεστωτική Αριστερά», γι' αυτό προχώρησε σε συγκεκριμένη πρόταση: Τη δημιουργία κοινών επιτροπών διαβούλευσης πάνω στα μεγάλα προβλήματα της χώρας, κοινές εκδηλώσεις στις οποίες θα εκτεθούν οι προγραμματικές διακηρύξεις της κάθε πλευράς με στόχο την ανεύρεση κοινών τόπων.

Επιχειρηματίες και ΜΜΕ

Μέτωπο όμως άνοιξε και με τα ΜΜΕ και τους επιχειρηματίες. Αφησε αιχμές για το ρόλο των ΜΜΕ λέγοντας ότι χειραγωγούνται από το κεφάλαιο και άφησε να εννοηθεί ότι θέλουν να χειραγωγήσουν τον ίδιο και το ΠΑΣΟΚ. «Δεν δέχομαι και δεν δεχόμαστε να γίνουν αφέντες στο κεφάλι μας».

Υποστήριξε ότι το ΠΑΣΟΚ δεν αρνείται το σημαντικό ρόλο που παίζουν σήμερα οι Ελληνες επιχειρηματίες, όμως «δεν μπορούν να ιδιοποιούνται το κράτος και να ποδηγετούν την πολιτική». (Ελευθεροτυπία, 8/10/2007)

Potamos: Ανοιχτές σελίδες...

Είναι φανερό ότι ο potamos άνοιξε τις "σελίδες" του και δέχεται συνεργασίες. Προφανέστατη και η πολιτική / κομματική τοποθέτηση. Όποιος είναι φίλος μπορεί να στείλει κείμενά του. Απλώς, οι εποχές δεν θέλουν ουδετερότητα.

Η ελληνική γλώσσα και η πολιτική του Ευάγγελου Βενιζέλου

«Γυρνάς δεξιά και αριστερά και λες ότι ο πρόεδρος είναι ανίκανος» είπαν στον κ. Βενιζέλο ο Χρ. Παπουτσής και ο Χρ. Πολυζωγόπουλος. «Πείτε με και μένα ανίκανο. Πρόκειται για πολιτική κρίση. Δεν είναι ύβρις» απάντησε εκείνος...

Είναι φανερό ότι πλέον οι πολιτικοί άνδρες που ορισμένοι εξ αυτών είναι και πανεπιστημιακοί δάσκαλοι οδηγούν σε μια απαξίωση και τη νεοελληνική γλώσσα, αφού πλέον οι λέξεις έχουν αρχίσει ν’ αλλάζουν νόημα. Η διαστροφή των εννοιών είναι στην ημερήσια διάταξη. Ο κ. Βενιζέλος όμως επιζητεί να ερμηνεύει τις λέξεις κατά το δοκούν και να ταξινομεί τις έννοιες σύμφωνα με τον προσωπικό του μηχανισμό συμπεριφοράς που προφανώς θέλει να είναι μοναχά πολιτική. Είναι σαν να θέλει να αλλάξει το νόημα των λέξεων και να χάσουν την πρωταρχική σημασία τους.

Αλλά η πολιτική πλέον για τον κ. Βενιζέλο δεν είναι τίποτε περισσότερο από την ιδεολογία της ικανότητας και ο ίδιος συνεχώς επιζητεί να δικαιολογήσει θεωρητικά το γεγονός ότι είναι "ικανός", δηλαδή μιλάει αδολεσχικά, η όψη του είναι συνεχώς "αναμμένη", τα μάτια του πετάνε σπίθες, χρησιμοποιεί το καθημερινό λεξιλόγιο του Έλληνα, προσαρμόζοντάς το στην προσωπική πολιτική του αντιπαράθεση.

Αν κατά τη γνώμη του δικαιολογείται πολιτικά ο χαρακτηρισμός του Γιώργου ως "ανίκανου", τότε συνεκδοχικά θα ήταν εύλογο να χαρακτηρίσει κανείς τη δική του στάση ως πολιτικά "ανήθικη", αφού εμείς πιστεύουμε ότι η πολιτική πέρα από την ωμότητα με όλα τα συμπαρομαρτούντα, έχει και στοιχεία ηθικής. Αν θέλει να επικαλεστούμε, από την ανάποδη, τον "Ηγεμόνα" του (προσφιλή του) Μακιαβέλι, δεν είναι δυνατό να ανακηρυχθείς ηγεμόνας "με κακούργα και ανόσια μέσα".

Ο κ. Βενιζέλος από την εποχή που ο Γιώργος ανέλαβε την ηγεσία του Κινήματος, κρατάει ακατάπαυστα ένα σπαθί στο χέρι – όχι για τους πολιτικούς αντιπάλους αλλά για τον σημερινό πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Σήμερα φαίνεται ότι η «ηγεμονία» του Γιώργου προέρχεται καθαρά από τα μέλη, τους οπαδούς και φίλους του Κινήματος. Σ’ αυτούς στηρίζεται, αυτοί τον ανέδειξαν, συγκεντρώνει την εκτίμησή τους, κι έχει τα ηθικά και πολιτικά χαρακτηριστικά του πολιτικού που επικοινωνεί με το λαό, είναι φίλος του, και επιδιώκει να ανοίξει το δρόμο για την ενεργοποίηση του πολίτη και τη συμμετοχή του σε ζωντανές και ανεξάρτητες κινήσεις που θα γίνουν φορείς ανανέωσης της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.

Έχει τεράστια σημασία να θεσμοθετηθεί το δικαίωμα του πολίτη να συμμετέχει άμεσα στις αναπτυξιακές πρωτοβουλίες και αποφάσεις που θα καθορίζουν τα πλαίσια και τις συνθήκες της καθημερινής του ζωής. Αλλά η επικοινωνία με τον πολίτη να γίνεται με όρους ειλικρινούς διάθεσης προσφοράς, με καθαρές κουβέντες και με πολιτικούς όρους. Ο κ. Βενιζέλος έκανε το τραγικό γι’ αυτόν λάθος να προσπαθεί να παρασύρει τον Γιώργο Παπανδρέου στο γήπεδο της φραστικής αλχημείας, υπερασπιζόμενος τον εαυτό του και αγωνιζόμενος να επιβάλει το ΕΓΩ του που διαστέλλεται ή συστέλλεται αναλόγως των περιστάσεων.

ΥΓ. Ο κ. Βενιζέλος έκανε ακόμα ένα βασικό λάθος. Κι από αυτό φαίνεται ότι δεν έχει διαβάσει καλά τον «Ηγεμόνα» του Μακιαβέλι, ο οποίος λέει χαρακτηριστικά: «Ένας συνετός ηγεμόνας αποφεύγει πάντα τους τέτοιους [μισθοφορικούς] στρατούς και στηρίζεται μονάχα στους δικούς του. Και προτιμάει να νικηθεί με τα δικά του στρατεύματα παρά να νικήσει με τα ξένα, γιατί δε θεωρεί αληθινή νίκη αυτή που κερδίζει με ξένα όπλα». Έχουμε και λέμε: Στηρίχτηκε στα εκδοτικά συγκροτήματα και στο στρατό που του παραχώρησε ο κ. Σημίτης. Εκ των υστέρων, παρά τις προσπάθειές του να διώξει από πάνω του τη ρετσινιά, δυστυχώς δεν κατάφερε και πολλά πράγματα. Κοντός ψαλμός, αλληλούια.

Νίκος Λαγκαδινός

Η ερμηνεία των ειδήσεων

Ρώτησαν τον Νίκο Κοτζιά που τυχαίνει να είναι φίλος και συνεργάτης, όπως λέγεται, του Γιώργου Παπανδρέου: «Πολλοί λένε ότι ο Παπανδρέου δεν κάνει για πρόεδρος. Εσείς τι λέτε;» Ο Κοτζιάς που έχει καθαρή και σαφώς θεωρητική και τεκμηριωμένη σκέψη απάντησε: «Εάν ψάχνετε ένα βλαχοδήμαρχο πρόεδρο τύπου 19ου αιώνα, πράγματι δεν κάνει ο Παπανδρέου. Αν ψάχνετε έναν πρόεδρο τύπου 21ου αιώνα που να αντιλαμβάνεται δηλαδή τα παγκόσμια προβλήματα και να είναι σε θέση να διαπραγματεύεται τις υποθέσεις της Ε.Ε. στην οποία λαμβάνεται το 80% των αποφάσεων για τη χώρα μας, ασφαλώς και κάνει».

Αυτό ήταν! Η παραδημοσιογραφία άρχισε να αναπτύσσει τη δική της ερμηνεία, ότι δηλαδή ο Κοτζιάς αποκάλεσε τον Βενιζέλο "βλαχοδήμαρχο"! Εδώ έχουμε σαφέστατα την ανακατασκευή μιας είδησης. Ο δημοσιογράφος στην πραγματικότητα εξαρθρώνει το λόγο του συνομιλητή του και "πλασάρει" εκείνο που και ο ίδιος αλλά και ο ακροατής-τηλεθεατής θέλει να ακούσει. Είναι πλέον συνήθεια, ιδιαίτερα στην τηλεοπτική "δημοσιογραφία", οι δημοσιογράφοι να μεταδίδουν την ερμηνεία μιας είδησης. Δηλαδή, πώς οι ίδιοι είδαν ή άκουσαν ή κατάλαβαν ένα γεγονός, αφού το προσαρμόσουν στις προσωπικές τους αρχές (δεν λέω "ιδεολογικές", διότι μάλλον απουσιάζουν).

Είναι βέβαιο ότι η τηλεοπτική ζωηρότητα επιβάλλει ΟΛΑ να εκφωνούνται στον υπερθετικό βαθμό. Η υπερβολή έχει γίνει πλέον συνώνυμη της τηλεοπτικής δημοσιογραφίας, η οποία στο παραλήρημά της, καταγράφει τα συμβάντα, εστιάζοντας το φακό στα στοιχεία εκείνα που προσθέτουν πόντους ή βαθμούς για τη διαφημιστική κατανομή της "πίτας".

Δηλαδή, τις περισσότερες φορές, αυτό που ακούμε από την πλευρά των δημοσιογράφων της τηλεοπτικής επικράτειας, δεν αποτελεί έκφραση δημοσιογραφικής ελευθερίας. Κι αυτό έχει διαπιστωθεί πλειστάκις κι έχει γίνει συνείδηση και στο κοινό. Ωστόσο, προβάλλει η ανάγκη να ακουστούν εναλλακτικές φωνές, οι οποίες θα μεταδίδουν την είδηση κι αυτό είναι το πρώτιστο δημοσιογραφικό καθήκον. Από εκεί και πέρα είναι και επιβεβλημένο να αναζητούνται τα στοιχεία εκείνα που θα επιτρέψουν τη νηφάλια ανάλυση των γεγονότων, ώστε οι πολίτες να είναι σε θέση να κρίνουν.

Είναι λυπηρό να είμαστε θεατές και ακροατές μιας τηλεοπτικής δημοσιογραφίας που εξοντώνει τους πολίτες, αφού τους οδηγεί εσκεμμένα σε λαθεμένα συμπεράσματα. Είναι ολοφάνερο ότι η ασυδοσία του συστήματος που μας πνίγει με ένα συνονθύλευμα νόμων που δεν γνωρίζουμε και διατάξεων που αγνοούμε διότι κανείς δεν τις καταλαβαίνει, ευνοεί τη δημοσιογραφική ασυδοσία, την καταπάτηση κάθε κανόνα δεοντολογίας. Ιδιαίτερα τούτη την περίοδο που είναι πολιτικά φορτισμένη, η δημοσιογραφική ερμηνεία των γεγονότων έχει επενεργήσει τα μέγιστα στη διαστρέβλωση του πολιτικού λόγου. Και οι πολιτικοί έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης. Ωστόσο, το αποτέλεσμα είναι η κοινή γνώμη να αδρανοποιείται και το αίτημα για σωστή και αληθινή πληροφόρηση να μένει γράμμα κενό περιεχομένου. Όλες οι ειδήσεις ή σχεδόν στο σύνολό τους διυλίζονται κατά τέτοιο τρόπο ώστε να αγγίζουν μονάχα το θυμικό της κοινής γνώμης.

Να θυμηθούμε τον Πιέρ Μπουρντιέ, ο οποίος γράφει ότι υπάρχει τεράστιο χάσμα ανάμεσα στην εικόνα που έχουν και δίνουν για τα μέσα ενημέρωσης οι υπεύθυνοι των μέσων ενημέρωσης, και στην πραγματική διάσταση της δράσης και της επιρροής των μέσων. Τα μέσα ενημέρωσης είναι, στο σύνολό τους, ένας παράγοντας απολιτικοποίησης που εύλογα επενεργεί κατά προτεραιότητα επάνω στα πλέον απολιτικά στρώματα του κοινού, στις γυναίκες περισσότερο σε σχέση με τους άντρες, στους λιγότερο πεπαιδευμένους περισσότερο σε σχέση με τους περισσότερο πεπαιδευμένους, στους φτωχούς περισσότερο σε σχέση με τους πλούσιους. Η τηλεόραση (σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό απ' ό,τι οι εφημερίδες) προτείνει μια ολοένα περισσότερο απολιτική, αποστειρωμένη και αποχρωματισμένη θεώρηση των πραγμάτων...

Μπορούμε, λοιπόν, να αλλάξουμε τα πράγματα; Δίχως αμφιβολία, μπορούμε. Λέγοντας την αλήθεια και επιμένοντας σ' αυτήν. Γιατί δίχως αμφιβολία η αλήθεια είναι εκείνη που μπορεί να ξεδιαλύνει την ομίχλη που σκεπάζει το τοπίο του μέλλοντος...

Νίκος Λαγκαδινός

Πλανώνται πλάνην οικτράν

Δήλωση του Γιώργου Α. Παπανδρέου για το προσχέδιο του Προϋπολογισμού

"Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αποκαλύπτεται και πάλι. Χθες, ακούσαμε τις ωραιοποιημένες υποσχέσεις του πρωθυπουργού. Σήμερα, έχουμε τη σκληρή πραγματικότητα. Το σχέδιο προϋπολογισμού, ρίχνει ξανά το βάρος της δημοσιονομικής πολιτικής στα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, που καλούνται να πληρώσουν φόρους, ύψους 6 δις ευρώ.

Νέοι φόροι για τα καύσιμα, νέοι φόροι για τους ιδιοκτήτες ακινήτων, νέοι έμμεσοι φόροι, που πλήττουν τους πολλούς, ευνοούν τους λίγους και επιδεινώνουν, ακόμα περισσότερο, την άδικη σχέση μεταξύ της έμμεσης και της άμεσης φορολογίας.

Η Νέα Δημοκρατία επιταχύνει την ακραία νεοσυντηρητική της στροφή. Βιάζεται να εκπληρώσει τις υποσχέσεις της προς τα συμφέροντα που υπηρετεί. Το τρίπτυχό της είναι: νέοι φόροι - νέοι φόροι - νέοι φόροι. Επιβαρύνει τα μεσαία και χαμηλά στρώματα. Σήμερα, αποκαλύπτεται ένα ακόμα κομμάτι της κρυφής τους ατζέντας. Άλλα είπαν και άλλα κάνουν, όπως και στην προηγούμενη τετραετία τους. Οι δαπάνες για την Υγεία, οι δαπάνες για την Παιδεία, παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα. Η χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος, υπολείπεται σημαντικά των θεσμοθετημένων υποχρεώσεων. Οι δαπάνες για τις δημόσιες επενδύσεις, για την περιφέρεια, είναι ακόμα χαμηλότερες από τα προηγούμενα χρόνια. Χάνονται οι τελευταίες ελπίδες του ελληνικού λαού για μια πιο συνετή, μετά τις εκλογές, πολιτική.

Νομίζουν και η κυβέρνηση και τα συμφέροντα που υπηρετούν, ότι μπορούν να επωφεληθούν από την προσωρινή κρίση στο ΠΑΣΟΚ. Νομίζουν ότι μπορούν να σπάσουν το κοινωνικό μέτωπο. Μέτωπο αντίστασης, απέναντι στην κοινωνική αδικία. Μέτωπο αντίστασης, απέναντι στην οικονομική ανισότητα. Μέτωπο αντίστασης, απέναντι σε ένα συντηρητικό και αντιαναπτυξιακό οικονομικό πρόγραμμα. Πλανώνται πλάνην οικτράν.

Θα μας βρουν ενωμένους και πλάι στον Έλληνα πολίτη, στον μικρομεσαίο επιχειρηματία, τον εργαζόμενο, τον νέο, την νοικοκυρά. Θα μας βρουν κοντά στον Έλληνα και την Ελληνίδα, σε κοινούς αγώνες για μια δίκαιη κοινωνία. Η σημερινή ακραία νεοσυντηρητική στροφή της κυβέρνησης, δεν ήταν αυτό που ζήτησε, δεν ήταν αυτό που ψήφισε ο Έλληνας πολίτης, η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, στις 16 Σεπτεμβρίου.

Τη φωνή του πολίτη που αισθάνεται την αδικία, που αισθάνεται την ανασφάλεια, που αισθάνεται τον αποκλεισμό, που αισθάνεται την έλλειψη προοπτικής και ελπίδας, αυτή τη φωνή, εμείς θα την μετουσιώσουμε σε δράση, αλληλεγγύη και νικηφόρα μάχη".

Γραφείο Προέδρου ΠΑΣΟΚ-Βουλή, 1 Οκτωβρίου 2007

Δύναμή του η κοινωνική βάση

Είναι φανερό ότι η πολιτική λογική αλλά και η κομματική συναίνεση «πήγε περίπατο» από τη στιγμή που ο Ευάγγελος Βενιζέλος αποφάσισε να προχωρήσει στην υλοποίηση του σχεδίου που προέβλεπε το θρυμματισμό της ψυχικής ενότητας της δημοκρατικής παράταξης. Επιπλέον, αντικειμενικά, έθεσε φραγμούς για να δυσκολευτεί το Κίνημα να επανέλθει στο δρόμο που οδηγεί ξανά στη μεγάλη κοινωνική βάση που με ηγέτη τον Ανδρέα Παπανδρέου κάποτε έφερε το λαό στην εξουσία. Η πολιτική ευαισθησία του Γιώργου Παπανδρέου και η προσωπική ανάληψη ευθυνών στο μέτρο που του αναλογούσαν, εξελήφθησαν ως αδυναμία.

Οι αιτιάσεις του Βενιζέλου για δήθεν «απόπειρα υφαρπαγής ψήφου» των μελών της κοινοβουλευτικής ομάδας, και οι διάφορες ερμηνείες περί «πολιτικής γκάφας» του Γιώργου, δεν είναι παρά στοιχεία μιας επιχείρησης που επιζητεί να φωτίσει ως «υπεύθυνο» της κρίσης και του επαπειλούμενου «διχασμού» τον Παπανδρέου. Διχαστική τακτική, όμως, ακολουθεί ο Βενιζέλος όταν με τις δηλώσεις και συνεντεύξεις του στοχοποιεί τον Γιώργο ως υπαίτιο της ήττας, και αγιοποιεί τον εαυτό του.

Με τη συνεχή επίκληση της «ενότητας» προσπαθεί να αφορίσει το «φάντασμα» της διάλυσης και να αποσείσει από τον ίδιο τις ευθύνες για την μελλοντική εικόνα που ενδεχομένως θα παρουσιάσει το ΠΑΣΟΚ. Η δήθεν ανησυχία του προαναγγέλλει τρικυμία! Δεν έχει πολιτική αλλά ούτε συναισθηματική βάση η πρόσκλησή του προς τον Γιώργο να δηλώσει ότι δεν προτίθεται να αμφισβητήσει το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας για την εκλογή Προέδρου. Αντιθέτως είναι μια έντεχνη, ευθεία αμφισβήτηση της ηθικής και πολιτικής ακεραιότητας του Παπανδρέου.

Εξάλλου, η επιλογή του Παπανδρέου να μη συγκρουστεί μετωπικά με πρακτικές, αντιλήψεις και πρόσωπα, που εκπροσωπούσαν αρνητικές πλευρές της πολιτικής μας, σε καμιά περίπτωση δεν υπαινίσσονταν «ταξινομήσεις» που «δυσαρέστησαν» τον Κώστα Σημίτη. Απλώς ο πρώην πρωθυπουργός ένιωσε να θίγεται προκαταβολικά από την ενδεχόμενη κριτική της δικής του πρωθυπουργικής θητείας, όταν τα στελέχη που συγκρότησαν το επιτελείο του θεωρούνται σήμερα ότι έπληξαν με την πολιτική και κοινωνική συμπεριφορά τους και την εικόνα του Κινήματος αλλά και έβλαψαν τα συμφέροντα του λαού.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο κυβερνητισμός που εμφιλοχωρούσε στην υπό τον Σημίτη κομματική ομάδα διέβρωσε ολόκληρο τον κομματικό μηχανισμό, με τα γνωστά αποτελέσματα. Κι αν ο μηχανισμός που στήριξε τον Σημίτη προσεχώρησε σήμερα στο στρατόπεδο του Βενιζέλου, είναι αναπόφευκτο να νιώθει άβολα ο πρώην πρωθυπουργός.

Ωστόσο, οι αναλύσεις για το δήθεν ζοφερό μέλλον του ΠΑΣΟΚ και οι αιτιάσεις για την ενότητα που απειλείται λόγω της στάσης του προέδρου, «πνίγηκαν» στην τεκμηριωμένη τοποθέτηση του Γιώργου Παπανδρέου, ως αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κατά τη συζήτηση στη Βουλή των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης. Έγινε φανερό ότι αυτός που μπορεί να εγγυηθεί ένα καινούργιο ΠΑΣΟΚ, απαλλαγμένο από τα «βαρίδια του παρελθόντος», είναι μόνον ο Γιώργος Παπανδρέου, αφού ακριβώς αυτά τα «βαρίδια», σήμερα, έχουν προσχωρήσει στην πλευρά Βενιζέλου και στηρίζουν την υποψηφιότητά του.

Η κατά μέτωπον επίθεση εναντίον της κυβέρνησης, αλλά και κατά του ίδιου του πρωθυπουργού, αποκάλυψε τη θρυλούμενη συνεργασία της Νέας Δημοκρατίας με το ακροδεξιό κόμμα του Καρατζαφέρη, και υπογράμμισε ως πυροτέχνημα την επιχειρούμενη αλλαγή του εκλογικού νόμου. Αλλά και όλα τα σημεία της τοποθέτησής του υπερκάλυψαν την πολιτική μας αγωνία και ενεθάρρυναν τους ψηφοφόρους του Κινήματος αλλά και τον απλό πολίτη, ότι η αντιπολίτευση του Παπανδρέου θα είναι ισχυρή ενάντια σε μια αντιλαϊκή κυβέρνηση που με τα ψεύδη της, για άλλη μια φορά, εγκλώβισε μια μεγάλη μάζα ψηφοφόρων. Ίσως για πρώτη φορά ο Γιώργος πέτυχε να ενοποιήσει τα αντιπολιτευτικά αντανακλαστικά των δημοκρατικών ψηφοφόρων, με την κριτική του αλλά και την ταυτόχρονη προβολή θετικών προτάσεων.

Η εξωτερική πολιτική, το θέμα της παιδείας, η καθήλωση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων, η αδυναμία της κυβέρνησης να απορροφήσει η χώρα μας το 1/3 των πόρων του Γ΄ ΚΠΣ, το γεγονός ότι ο Καραμανλής κώφευσε στο ηχηρό μήνυμα της κοινωνίας για ίδρυση υπουργείου Περιβάλλοντος, η επιχειρούμενη προσπάθεια να συγκαλυφθεί το σκάνδαλο των ομολόγων, η ρευστοποίηση μετοχών του ΟΑΕΕ για να πληρωθούν οι συντάξεις, η κατάργηση του φόρου κληρονομιάς σε φορολογούμενους που δεν έχουν ανάγκη αυτή τη ρύθμιση, η απειλούμενη εκποίηση των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας σε ξένους κολοσσούς, η προετοιμασία της μείωσης της συμετοχής του δημοσίου κάτω του 51% στη ΔΕΗ, η απαξίωση της Ολυμπιακής... Αυτά και άλλα είναι τα σημεία για τα οποία ο Παπανδρέου εγκάλεσε τον Καραμανλή κι εκείνος δεν φαίνεται διατεθειμένος να ξεστρατίσει από την έγνοια του που είναι η μικροκομματική διασφάλιση των νώτων της συντηρητικής παράταξης.

Σήμερα, η κοινωνική βάση, που βρίσκεται σταθερά τοποθετημένη στο χώρο της δημοκρατικής παράταξης, επιζητεί αλλαγή. Ένα ευάριθμο κομμάτι της εγκλωβίστηκε στα δυο κόμματα της παραδοσιακής αριστεράς, που με την πολεμική τους επιχείρησαν να απαξιώσουν πρωτίστως το ΠΑΣΟΚ και δευτερευόντως τη Νέα Δημοκρατία. Κανείς δεν αρνείται ότι η συνεργασία, λόγου χάρη με τον ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να ωφελήσει τον τόπο. Ωστόσο, για να προχωρήσει το ΠΑΣΟΚ προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει να σταθεί πρώτα στα πόδια του, να ξεκαθαρίσει το εσωτερικό του τοπίο, να προσανατολιστεί σε στόχους με ευκρινή χαρακτηριστικά.

Τη στιγμή που το ΠΑΣΟΚ θέλει να γίνει πλειοψηφικό ρεύμα, είναι λάθος να υψωθεί αποκλειστικά το λάβαρο της «κεντροαριστεράς», χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το ΠΑΣΟΚ απεμπολεί την παράδοσή του. Είναι αυτονόητο ότι το ΠΑΣΟΚ αντλεί δύναμη από τους αγώνες και την ιστορία του προοδευτικού κινήματος, να νιώθει δικό του τον κόσμο που μάτωσε στους απελευθερωτικούς, πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες, να στρέφει το βλέμμα του στους αγώνες της κεντροαριστεράς που με ηγέτη τον Ανδρέα επιχειρούσε την κατάλυση του κράτους της Δεξιάς στα προδικτατορικά χρόνια, να νιώθει ότι δεν πρέπει να προδώσει την ιστορία που είναι γραμμένη με αίμα στα χρόνια της χούντας, με σκληρούς αγώνες στα χρόνια της μεταπολίτευσης, με συσπειρωμένη τη νεολαία, τους αγρότες και όλους τους εργαζόμενους μη προνομιούχους στα χρόνια της Αλλαγής...

Είναι αυτονόητο ότι το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να ξεχάσει την ανιστόρητη συνεργασία της παραδοσιακής αριστεράς με τη Δεξιά, την παραπομπή του ιστορικού ηγέτη Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο, τα διλήμματα του Κώστα Σημίτη που εκβιαστικά ζητούσε και την προεδρία του Κινήματος και την πρωθυπουργία, τη διάλυση και τον εκφυλισμό της κομματικής οργάνωσης, και τη συγκέντρωση των εξουσιών στα χέρια της λεγόμενης «εκσυγχρονιστικής» ομάδας, η οποία ουδέποτε ανέλαβε τις ευθύνες της. Δεν μπορεί, λοιπόν, το ΠΑΣΟΚ να ξεχάσει και γιʼ αυτό δεν σημαίνει ότι χρειάζεται να σηκώσει σημαίες ευκαιρίας για να ικανοποιήσει ορισμένους και να δώσει την ευκαιρία στη Δεξιά να στρογγυλοκαθήσει σε ξένα χωράφια που είναι η μεγάλη δεξαμενή του λεγόμενου «κεντρώου» χώρου.

Το ΠΑΣΟΚ δεν απευθύνεται μονάχα στην κεντροαριστερά (με την οποία έτσι κι αλλιώς είναι συνδεδεμένο το όνομα Παπανδρέου), αλλά έχει την έγνοια του για τον ελληνικό λαό που δεν επιδιώκει να χρωματίσει την καθημερινότητά του και να πολωθεί στις μυλόπετρες της αντιπαλότητας με τον γείτονα, τον συνάδελφο, τον συμπολίτη. Δεν πρέπει να επιτρέψει στη Νέα Δημοκρατία να συνεχίσει να «αλωνίζει» φραστικά το χώρο του κέντρου, δεν πρέπει να επιτρέψει στο Συνασπισμό να οικειοποιείται την αριστερή παράδοση και δεν πρέπει να αφήσει «ορφανή» μια μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού που στενάζει κάτω από την ασφυκτικά αντιλαϊκή δημοσιονομική πολιτική της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.

Ο Γιώργος Παπανδρέου μπορεί να διασφαλίσει την ενότητα για μια αποτελεσματικά ανατρεπτική αντιμετώπιση της καραμανλικής διακυβέρνησης, διότι έχει μια σταθερά ηθική στάση, αλλά επιπλέον η πολιτική του συμπεριφορά δεν δείχνει ότι είναι οχυρωμένος πίσω από δογματισμούς. Τον κινητοποιεί το λαϊκό συμφέρον και η μαχητική του στάση απέναντι στα οργανωμένα οικονομικά συμφέροντα που σήμερα διαθέτουν ισχυρούς επικοινωνιακούς μηχανισμούς. Η εμμονή του να βρίσκεται σε συνεχή αντιπαράθεση με το κατεστημένο των μέσων ενημέρωσης δείχνει ότι βρίσκεται σε επαφή με τις λαϊκές μάζες και αντλεί από τη δύναμή τους. Μιλάει τη γλώσσα της αλήθειας και είναι γνωστό πόσο ανάγκη έχει ο κόσμος την αλήθεια όταν μάλιστα αυτή εκφέρεται από τα χείλη πολιτικών όπως ο Παπανδρέου.

Είναι υποχρεωμένος πλέον ο Παπανδρέου, τώρα που βρισκόμαστε στο μέσον μιας κρίσης, να κρατήσει σταθερά το τιμόνι. Θα βγει νικητής, διότι στήριγμά του μπορεί να μην είναι τα μέσα ενημέρωσης, είναι όμως η μεγάλη κοινωνική βάση του δημοκρατικού λαού που έχει αντιληφθεί το παιχνίδι που πήγαν να παίξουν όχι τόσο σε βάρος του Γιώργου, αλλά σε βάρος του ίδιου του λαού. Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να ξαναγίνει πλειοψηφικό ρεύμα.

Νίκος Λαγκαδινός

ΠΑΣΟΚ: ΑΥΤΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΡΑ!

Δίκτυο Αυτοργάνωσης - Συμμετοχικής Δημοκρατίας

Yποστηρικτών Γιώργου Παπανδρέου

Με πρωτοβουλία φίλων και υποστηρικτών του Γιώργου Παπανδρέου, σε πανελλήνια κλίμακα συστήθηκε «Δίκτυο Αυτοργάνωσης - Συμμετοχικής Δημοκρατίας» με σκοπό το διάλογο των ενεργών πολιτών, την αυτοργάνωση το συντονισμό και τον πολλαπλασιασμό των ομάδων πρωτοβουλίας, για την προώθηση της Συμμετοχικής Δημοκρατίας.

Χιλιάδες πολίτες από όλη τη χώρα, το τελευταίο διάστημα – μετά τις εκλογές, αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες, γράφουν και στέλνουν επιστολές, κάνουν πολιτικές αναλύσεις στο διαδίκτυο, δημοσιεύουν άρθρα στον τοπικό τύπο και οργανώνουν δικτυακές κοινότητες.

Οι αναλύσεις αυτές πολλές φορές ξεπερνούν σε ποιότητα και διεισδυτικότητα τους επαγγελματίες πολιτικούς αναλυτές, προφανώς γιατί είναι αυθεντικές στην έκφραση της κοινωνικής βάσης και δεν υπαγορεύονται από αλλότρια συμφέροντα.

Είναι μία έκρηξη, της οριζόντιας και από τα κάτω πολιτικής επικοινωνίας των πολιτών, που αντιστέκεται στη χειραγώγηση της πολιτικής από τα μεγαλοεκδοτικά και τηλεοπτικά συγκροτήματα. Μ΄ αυτόν τον τρόπο ένας ολόκληρος κόσμος έχει ενεργοποιηθεί και δείχνει την αντίθεσή του στα εξωθεσμικά κέντρα πολιτικής που εξυπηρετούν εμφανέστατα τα συμφέροντα της οικονομικής ολιγαρχίας.

Εθελοντές του διαδικτύου, εθελοντές συντάκτες, ομάδες πρωτοβουλίας και κοινότητες πολιτών, δείχνουν ότι μπορούν τα σπάσουν τα μονοπώλια της επικοινωνίας και να αντισταθμίσουν την εξαγορά της διαμεσολάβησης στην επικοινωνία, από τα μεγαλοεκδοτικά συμφέροντα και την οικονομική ολιγαρχία.

Το ζητούμενο ομάδων πρωτοβουλίας ειναι να δώσουν το αντίδοτο στην κρίση της αντιπροσώπευσης. Οι πρωτοβουλίες αναδεικνύουν τη μαζική - αυθόρμητη αντίσταση των πολιτών στην κατευθυνόμενη επικοινωνία και στην χειραγώγηση της πολιτικής.

Δείχνει, από την μία πλευρά, την αντίθεση στην καθεστωτική λογική των αξιωματούχων που έχουν αποκοπεί από την κοινωνική βάση. Από την άλλη πλευρά δείχνει τη δυναμική της συλλογικής πολιτικής δημιουργίας για να προχωρήσει η Κοινωνία μπροστά.

Στο χώρο, λοιπόν, της ελεύθερης και αδέσμευτης πολιτικής επικοινωνίας, όπου κυριαρχεί η αυθεντική έκφραση των πολιτών, αναδεικνύεται το όραμα, η ιδεολογία, η αυθεντική πολιτική και κερδίζει η κεντροαριστερή προσέγγιση για την επίλυση των προβλημάτων της κοινωνίας.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Γιώργος Παπανδρέου, στις αναφορές αυτές, καταγράφεται στη συνείδηση των πολιτών ως οραματιστής πολιτικός που κερδίζει την εμπιστοσύνη ως τωρινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και ως μελλοντικός ηγέτης, έναντι της λογικής του κυβερνητισμού και της "εξουσίας για την εξουσία" που καταγράφεται στα πεπραγμένα του Ευάγγελου Βενιζέλου.

Στην κοινωνική βάση κυριαρχεί η αντίληψη της αριστερής προσέγγισης για την κοινωνία και το περιβάλλον, σε αντίθεση με την πρακτική του κρατισμού και του κυβερνητισμού.

Αυτή η τάση της κοινωνίας είναι τελικά που ανάγκασε τα μεγαλοεκδοτικά συμφέροντα σε αναδίπλωση από την απροκάλυπτη "επιχείρηση" ανατροπής του Γιώργου Παπανδρέου.

Για τα κοινωνικά δίκτυα και τους ενεργούς πολίτες, τα αίτια της εκλογικής ήττας του ΠΑΣΟΚ δεν καταλογίζονται μονομερώς στην ηγεσία, όπως θέλουν να επιβάλλουν στην κοινή γνώμη τα εξωθεσμικά κέντρα, αλλά κυρίως στην εκτεταμένη φθορά των κομματικών αξιωματούχων από τον κυβερνητισμό και εξαιτίας του σφετερισμού της εκπροσώπησης από το τρίγωνο - πολιτικό χρήμα, ΜΜΕ και ελεγχόμενους από αυτά, εκπροσώπους-.

Η πλειοψηφική άποψη των ενεργών πολιτών δείχνει επίσης ότι η ενότητα του ΠΑΣΟΚ δεν εξασφαλίζεται από το άθροισμα των αξιωματούχων του καθεστωτισμού, αλλά από την ενότητα της κοινωνικής του βάσης και την εμπιστοσύνη προς τον ηγέτη που ανταποκρίνεται στην ιδεολογική του ταυτότητα.

Νέο ξεκίνημα για το ΠΑΣΟΚ

ΑΡΘΡΟ-ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

Σήμερα, 26 χρόνια μετά την αλλαγή που έφερε η Νίκη του λαού τον Οκτώβρη του 81, είναι πιο ώριμο από ποτέ το αίτημα να υπάρξει μια Νέα Κοινωνική Αλλαγή, ένα Νέο Ξεκίνημα, μια φυγή προς τα εμπρός. Η Ελλάδα δείχνει κολλημένη στο παρελθόν της, χωρίς να κατανοεί ότι το αξιόλογο παρελθόν δεν πρέπει να είναι ο στόχος μας σήμερα, αλλά ο οδηγός για ένα ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ.

Άνθρωποι που πονάνε για μια καλύτερη Ελλάδα, αδιαφορούν, απελπισμένοι πια, άλλοι απλά αδιαφορούν, χωρίς να έχουν φανταστεί πότε την δύναμη που έχουν και το μερίδιο ευθύνης που τους αναλογεί, κάποιοι εκμεταλλεύονται την κατάσταση, ασύδοτα με μοναδικό κριτήριο το προσωπικό όφελος και λίγοι αγωνίζονται για ένα καλύτερο μέλλον, χωρίς να πτοούνται από τις αντιξοότητες.

Σήμερα σε ολόκληρο τον κόσμο, τα μεγάλα συμφέροντα, η συγκέντρωση πλούτου και μέσων ενημέρωσης, πιέζουν ασφυκτικά τα Κοινοβούλια, τις Κυβερνήσεις, τα Λαϊκά Κινήματα, ζητώντας απόλυτη εξουσία. Υπομονεύουν και χειραγωγούν δημοκρατικούς θεσμούς, αλλά και κοινωνικά και πολιτικά κινήματα.

Σπρώχνουν τον άνθρωπο, την κοινωνία στο περιθώριο. Τους θέλουν θεατές. Το ίδιο συμβαίνει και στην Ελλάδα.

Σήμερα, είναι ανάγκη για την Δημοκρατία ν’ αναπτυχθεί ένας νέος αγώνας για την απελευθέρωση του πολιτικού μας συστήματος, από οποιεσδήποτε μη θεμιτές επιρροές. Ένας αγώνας για την αυτονομία της πολιτικής, απέναντι στα όποια συμφέροντα. Ένας αγώνας Αρχών και Αξιών.

Σ’ αυτόν τον αγώνα, οι Σοσιαλιστές, οι προοδευτικοί άνθρωποι, πρέπει να είμαστε στην πρώτη γραμμή.

Να ξαναφέρουμε την πολιτική στο προσκήνιο και τον άνθρωπο στο κέντρο της. Να δώσουμε μάχη για την Συμμετοχή,για τις αξίες, για την Ηθική στην πολιτική. Ο στόχος για την εξουσία να είναι όργανο μιας Νέας Κοινωνικής Αλλαγής. Να ξαναγίνουμε Κίνημα σαν αυτό που ίδρυσε και ενέπνευσε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Από τον Λαό για τον Λαό με τον Λαό.

Ο Γιώργος Παπανδρέου εδώ και πολλά χρόνια, ακολουθεί με συνέπεια μια προοδευτική πολιτική διαδρομή και έχει παρουσιάσει με σαφήνεια το όραμά του για την Κεντροαριστερά. Υπηρετεί με εντιμότητα ένα Νέο Πολιτικό Πολιτισμό.

Ο Γιώργος Παπανδρέου πιστεύει στον Άνθρωπο, πιστεύει στην Κοινωνία. Σε όλους τους Τομείς, ο Πρόεδρος έχει ταχθεί υπέρ Πολιτικών που διαχωρίζουν σήμερα την Αριστερά από την Δεξιά, την Πρόοδο από την Συντήρηση.

Στην εποχή των αδιεξόδων, στην εποχή των πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών αποκλεισμών, ο Γιώργος Α. Παπανδρέου με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. παρουσίασαν μια νέα κρυστάλλινη θέση για το μέλλον της χώρας.

Η Συμμετοχική Δημοκρατία, η Συμμετοχή, είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο η Κεντροαριστερά πρέπει να κινηθεί.

Η συμμετοχή που μας φέρνει όλους προ των ευθυνών μας, για ν’ αντιμετωπίσουμε, μια α- πολιτική κοινωνία, ένα αυταρχικό κράτος, μια οικονομία για τους λίγους.

Η συμμετοχή είναι ο πυρήνας της προοδευτικής πολιτικής, η συμμετοχή όλων, με ίσα δικαιώματα, με ίσες υποχρεώσεις, με ίσες ευκαιρίες.

Αυτές τις βαθιά προοδευτικές και αριστερές πολιτικές, υπηρετεί ο Γιώργος Παπανδρέου, μ’ ένα ξεχωριστό ύφος και ήθος, με μια εμφανή αλλά ήρεμη δύναμη, τόσο στην προσωπική πολιτική του διαδρομή, όσο και κατά την διάρκεια της θητείας του, στην ηγεσία του Κινήματος.

Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι πολιτικός του μέλλοντος και ήταν αυτός που κατέθεσε έγκαιρα και συνδιαμόρφωσε με τα θεσμικά όργανα του Κινήματος, τη πολιτική προγραμματική πρόταση για την προστασία του περιβάλλοντος, για την βιώσιμη ανάπτυξη, για την πράσινη οικονομία.

Ο Γιώργος Παπανδρέου απέδειξε ότι είναι ένας Ηγέτης με Όραμα, αλλά το σπουδαιότερο με Ήθος και Ύφος, που τον διαφοροποιεί από φίλους και αντιπάλους, μέσα και έξω από το ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Δεν είναι ο ηγέτης των επικοινωνιακών τεχνασμάτων, των πολλών και ανούσιων λόγων, του στόμφου και της αλαζονείας.

Έδειξε ότι είναι ένας βαθιά δημοκρατικός ηγέτης, ανεξάρτητος που δεν συμβιβάζεται, δεν συναλλάσσεται, δεν φοβάται να στηρίξει με συνέπεια τις αρχές του, τις αξίες του και τα πιστεύω του.

Εμείς που πιστέψαμε και στηρίξαμε το Όραμα της Νέας Αλλαγής.

Εμείς που πιστεύουμε ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. υφίσταται, όχι γενικά και αόριστα για το ΄΄καλό΄΄ του τόπου, αλλά για την δημιουργία μιας Δίκαιης Κοινωνίας. Ενός ισχυρού κοινωνικού κράτους, μιας οικονομίας που δεν παράγει φτώχεια, μιας συμμετοχικής-ενεργής κοινωνίας, μιας πολιτικής που δίνει Ελπίδα για το Μέλλον.

Εμείς που θεωρούμε ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι και πρέπει να είναι ένα Δημοκρατικό, Σοσιαλιστικό, Αριστερό, βαθιά Προοδευτικό Κόμμα.

Εμείς που αγωνιούμε για το Μέλλον της Παράταξης, και για το Αύριο της χώρας μας.

Εμείς που διεκδικούμε, που Αμφισβητούμε, αλλά συμμετέχουμε και διεκδικούμε.

Εμείς που διεκδικούμε την αυτόνομη Πολιτική μας παρουσία, σε ένα ζωντανό και Δημιουργικό ΠΑ.ΣΟ.Κ., κόντρα και έξω από συμφέροντα.

Εμείς που θέλουμε ν’ αναζητήσουμε και να πετύχουμε ευρύτερες συγκλήσεις με τις δυνάμεις της άλλης Αριστεράς.

Εμείς που θέλουμε να προτάξουμε την κοινωνία, αντί της επικοινωνίας, και τις πολιτικές, αντί της αγοράς.

Όλοι εμείς ξέρουμε ότι ο Γιώργος Α. Παπανδρέου είναι αυτός που μπορεί να εγγυηθεί με την παρουσία του, μαζί με τα Στελέχη, τα Μέλη και τους Φίλους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. την Νέα Πορεία, για την Νέα Αλλαγή.

Για την Ελλάδα του Αύριο, για την Κοινωνία της Συνοχής και της Αλληλεγγύης, για την Δυνατή Ελλάδα στην Ευρώπη.

Λέμε ΝΑΙ στην ΕΛΠΙΔΑ, το ΟΡΑΜΑ, στην ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ.

Βαγγέλης Λόης

Γραμματέας της Π.Ε. ΠΑ.ΣΟ.Κ. Αθήνας

Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου

Κοίτα ποιοι νοιάζονται για το ΠΑΣΟΚ!

Πολύ νοιάζονται για το ΠΑΣΟΚ τα συγκροτήματα και οι δημοσιογράφοι που βγαίνουν στα ραδιοτηλεοπτικά κανάλια... Αφού διαπόμπευσαν τον Γιώργο Παπανδρέου, βάζοντας μπροστά τον παρορμητικό και φιλόδοξο Βενιζέλο, κάνουν τις ψευδοδημοσκοπήσεις επιχειρώντας να εγκλωβίσουν τον κόσμο για να πετύχουν τα σχέδιά τους.

Είναι γελοίοι κι όσοι δημοσιογράφοι δείχνουν υπερβάλλοντα ζήλο, υπαινισσόμενοι διάφορες παπαριές. Μέχρι και ο Χατζηνικολάου ενδιαφέρεται για ενωμένο και δυνατό ΠΑΣΟΚ (εννοείται στην αντιπολίτευση)! Όλοι ξέρουν τι έπρεπε να κάνει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και τι δεν έπρεπε να κάνει. Το μόνο που είναι βέβαιο έχει σχέση με το γεγονός ότι δεν έπρεπε να κάνει οτιδήποτε θα ερέθιζε τον Βενιζέλο! Κι αν ο Βενιζέλος, ερεθίστηκε, τι να κάνουμε;

Να του θυμίσουμε μονάχα πως όταν έφυγε από το υπουργείο Πολιτισμού, ο τότε διάδοχός του στο ΥΠΠΟ, Θόδωρος Πάγκαλος βρήκε άδεια ταμεία και μάλιστα κάτι είπε αλλά στη συνέχεια τα στόματα έκλεισαν. Το γεγονός πάντως είναι ότι επί Βενιζέλου τα ταμεία του ΥΠΠΟ πράγματι άδειασαν και πήγαν (δεν λέω ότι πήγαν στις τσέπες του) σε διάφορους συλλόγους κ.λπ. της περιοχής Θεσσαλονίκης, εκεί δηλαδή όπου εκλέγεται βουλευτής.

Για να μη θυμίσουμε εκείνη την ανοησία του Βενιζέλου με τη λεγόμενη "Επικράτεια Πολιτισμού" που ήταν απλώς μια μπαρούφα, μια φούσκα! Λοιπόν, αυτό που λένε διάφοροι σήμερα στον Γιώργο είναι να προσέχει μη τυχόν και πει κάτι που θα στενοχωρήσει τον Βενιζέλο. Και ποιος είναι ο Βενιζέλος; Θέλει να γίνει αρχηγός; Ας πάει να φτιάξει δικό του κόμμα. Το λάθος με τον Γιώργο είναι ότι δεν του το είπε νωρίτερα... Δεν τον έβλεπε ότι τα μάτια του γυαλίζανε από τότε;

Τα λεκτικά παιχνίδια του Βενιζέλου

Διάβασα ότι ο κ. Βενιζέλος ήταν αιχμηρός στις δηλώσεις του, τονίζοντας πως δεν πιστεύει ούτε στις λευκές επιταγές, ούτε στις πριγκιπικές και αρχηγικές πρακτικές. Συμπλήρωσε πως "πρέπει να αντισταθούμε σε όσους θέλουν γαντζωμένοι στην κομματική τους εξουσία ένα συρρικνωμένο, μικρό, εσωστρεφές και φοβικό ΠΑΣΟΚ".

Όταν ο Χατζηνικολάου στην εκπομπή του στον Alter τον ρώτησε ποιους εννοούσε με τη λέξη "πριγκιπικές", είπε χωρίς δισταγμό ότι μιλούσε σύμφωνα με τη μακιαβελική έννοια, δηλαδή Il Principe!

Το εκπληκτικό αυτό έργο του Μακιαβέλι έχει πράγματι τον τίτλο Il Principe, το οποίο στα ελληνικά έχει μεταφραστεί από τον Νίκο Καζαντζάκη κι έχει εκδοθεί από τον Γαλαξία" με τον τίτλο "Ο ΗΓΕΜΟΝΑΣ". Με αυτόν τον τίτλο, λοιπόν, είναι γνωστό και το γνωρίζουν και οι... κότες. Τώρα, αν ο κ. Βενιζέλος νομίζει ότι μπορεί να κοροϊδέψει και τις κότες, είναι άλλου παπά ευαγγέλιο. Αφού ξέρει πολύ καλά τι έλεγε και πίστεψε ότι άγγιξε τις χορδές εκείνων που τον ενδιέφεραν. Όμως, είναι άλλη μια απρέπεια του Βενιζέλου, που συσσωρευμένη στις τόσες που έχει κάνει. Και δεν πειράζει που βγαίνει συχνά στα κανάλια. Όσο περισσότερο μιλάει τόσο αποκαλύπτεται! Φαίνεται πως έχει κακοχωνέψει τον Ηγεμόνα του Μακιαβέλι, ο οποίος λέει κάπου ότι "ο ηγεμόνας πρέπει να φέρνεται μετρημένα και με σύνεση"...

Ο Βενιζέλος που τρέχει ασταμάτητα επιζητεί να γίνει ηγεμόνας, διαπράττοντας λεκτικά αδικήματα. Ωστόσο, ο λαλίστατος Βενιζέλος που θέλει να γίνει ηγεμόνας του ΠΑΣΟΚ για να νικήσει τον Καραμανλή, δεν μας είπε ακόμη γιατί επί τόσα χρόνια ως ΠΑΣΟΚικός τοπάρχης Θεσσαλονίκης δεν κατάφερε να κερδίσει το ΠΑΣΟΚ το δήμο ή τη νομαρχία Θεσσαλονίκης! Ο ίδιος μήπως μπορεί να μας πει τι έφταιξε και η Δεξιά κυριαρχεί στη Θεσσαλονίκη και ο ίδιος τι έπραξε ώστε φύγει από τη μέση ο σημερινός υποστηρικτής του και διαπρύσιος κήρυκας της αξίας του, ο Ψωμιάδης ή ο Παπαγεωργόπουλος (δηλαδή, δυο άνθρωποι της Δεξιάς που είναι αρνητικά στοιχεία για τη φυσιογνωμία της νύμφης του Θερμαϊκού.

Γιατί, αυτός ο στρατιώτης της παράταξης, ο Βενιζέλος εννοώ, δεν δέχτηκε να μπει στον αγώνα είτε για τη νομαρχία είτε για το δημαρχιακό θώκο της συμπρωτεύουσας; Αντί να ψάχνει τον τρόπο για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ, καλύτερα θα ήταν να μιλήσει για τις ευθύνες του που η Θεσσαλονίκη είναι ακόμη στα χέρια του Ψωμιάδη και του Παπαγεωργόπουλου...