Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δόμησε την ομιλία του σε τρία επίπεδα:
Γιώργος: Φταίω που προσπάθησα να κρατήσω ισορροπίες |
2.- Αυτοκριτική για τα λάθη που ο ίδιος έκανε, ακολουθώντας εκείνη την πορεία χωρίς να κάνει ρήξεις και πραγματικές αλλαγές, που οδήγησαν στην ήττα του 2007.
3.- Κατάθεση ενός ιδεολογικού-πολιτικού-οργανωτικού πλαισίου για το μέλλον του ΠΑΣΟΚ και οριοθέτηση νέων σχέσεων με τη μη καθεστωτική Αριστερά.
Τα χαρακτηριστικά της ομιλίας του:
- Η οριστική, όπως φαίνεται, ρήξη στις σχέσεις του με τον Κ. Σημίτη, που έγινε σαφής από την επιστολή Σημίτη.
- Η υπογράμμισή του ότι υπονομεύθηκε ως πρόεδρος.
- Η επισήμανσή του ότι «έμαθε από τα λάθη του και αποφάσισε».
Οι συνεργάτες του έλεγαν ότι απευθύνθηκε σε όλους τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, ακόμα και εκείνους που ήθελαν να ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ αλλά δεν πείστηκαν. Ηταν από τις καλύτερες ομιλίες του Γ. Παπανδρέου, έλεγαν, και τόνιζαν ότι ήταν φανερό πως μιλάει πια «λυτρωμένος», χωρίς να νιώθει ότι είναι υποχρεωμένος σε κάποιον.
Η κριτική του δεν είχε να κάνει με το έργο των κυβερνήσεων Σημίτη και αυτό το ξεκαθάρισε από την αρχή, αφού είπε:
«Με το έργο των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Σημίτη αλλάξαμε την ελληνική κοινωνία, ενισχύσαμε τη διεθνή θέση της χώρας και είμαστε υπερήφανοι γι' αυτό». Παράλληλα όμως είπε ότι:
- Ο εκσυγχρονισμός με τον οποίο πετύχαμε πολλά, δεν ήταν ένας επαρκώς κοινωνικά δίκαιος εκσυγχρονισμός.
- Στην πορεία το ΠΑΣΟΚ εγκλωβίστηκε στον κυβερνητισμό και στον καθεστωτισμό. Η διακυβέρνηση έγινε αυτοσκοπός, το ΠΑΣΟΚ έγινε καθεστωτική δύναμη.
- Δεν ανέλαβε το κόμμα το 2004 για να νικήσει, αλλά ανέλαβε «με τη βαριά αποστολή να περιορίσει τη συντριβή, που προδιαγραφόταν, καθώς παρέλαβε ένα κόμμα πολιτικά ηττημένο και οργανωτικά αποδιαρθρωμένο».
Παραδέχτηκε ακολούθως ότι αυτή η εικόνα που περιέγραψε συνεχίστηκε και στα δικά του χρόνια ηγεσίας και ανέλαβε τις ευθύνες, λέγοντας ότι ευθύνεται μεταξύ άλλων:
- Που επέλεξε τις εσωτερικές προσωποπαγείς ισορροπίες και όχι μια ριζοσπαστική πολιτική ανατροπής, σύγκρουσης και ρήξης με τη φθορά.
- Που δεν αντιμετώπισε ριζικά τα αίτια της κρίσης ιδεολογικά, πολιτικά, προσώπων, ώστε να πείσει ότι το ΠΑΣΟΚ άλλαξε, που αδίκησε νέους προωθώντας τους ξαφνικά στην κεντρική σκηνή.
- Που δεν συγκρότησε εγκαίρως ένα σταθερό πολιτικό επιτελείο, που δεν προβλήθηκε ο προγραμματικός λόγος του κόμματος.
- Που άφησε στελέχη να διαφοροποιούνται από τις θέσεις του κόμματος εκπέμποντας προσωπικές γραμμές με τρόπο που υπονόμευαν τις συλλογικές αποφάσεις, που αποδέχθηκε στρογγυλοποίηση θέσεων.
Ο Γ. Παπανδρέου υποστήριξε ότι μπορεί να ευθύνεται για παραπάνω, αλλά δεν ευθύνεται:
- Για την υπονόμευση της θέσης του ως προέδρου και για την υπονόμευση του ΠΑΣΟΚ.
- Δεν βαρύνεται για τη χαλιναγώγηση και τον αυταρχισμό, δεν έχει ευθύνες για τις αιτίες αυτές καθεαυτές που οδήγησαν σε πολιτικές που αλλοίωσαν την κοινωνική φυσιογνωμία του κόμματος, δεν έχει ευθύνες για πρόσωπα και νοοτροπίες που απομάκρυναν το ΠΑΣΟΚ από τις ιδρυτικές αρχές του.
Στη συνέχεια άφησε αιχμές για τον Ευάγγ. Βενιζέλο λέγοντας:
- Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι «για μένα σημαία ευκαιρίας για την εξουσία», είναι συμβόλαιο με την Ιστορία, είναι ευθύνη απέναντι στον τόπο, δεν θέλησα την εξουσία για την εξουσία.
- Δεν θα επιτρέψουμε καμιά χειραγώγηση, χρειαζόμαστε ένα κόμμα ανοιχτό, χωρίς προσωπικές στρατηγικές κρυμμένες πίσω από μάσκες.
Για το μέλλον
Περιγράφοντας τον τρόπο με τον οποίο θα ηγηθεί του ΠΑΣΟΚ στο μέλλον αν εκλεγεί, είπε τις φράσεις:
- Σε αυτή την πορεία των τριάμισι χρόνων, είδα, έμαθα πολλά, γνώρισα, άλλαξα και αποφάσισα ότι δεν υπάρχει δρόμος μέσου όρου με την καθεστωτική νοοτροπία και μετάλλαξη του ΠΑΣΟΚ που ηττήθηκε το 2004.
- Πρέπει να ξαναβρούμε την ψυχή μας, τον ριζοσπαστισμό, να συνδεθούμε και πάλι με την κοινωνία.
- Σε αυτόν τον δρόμο, σε ό,τι τον αφορά, το ΠΑΣΟΚ θα παραμείνει ελεύθερο, ανεξάρτητο από επιρροές και παρεμβάσεις εξωθεσμικών κέντρων και μεγάλων συμφερόντων.
Αριστερά
Το νέο πολιτικό σκηνικό, κατά τον Γ. Παπανδρέου, κάνει επιτακτική την ανάγκη διαλόγου και συνεργασίας με τη «μη καθεστωτική Αριστερά», γι' αυτό προχώρησε σε συγκεκριμένη πρόταση: Τη δημιουργία κοινών επιτροπών διαβούλευσης πάνω στα μεγάλα προβλήματα της χώρας, κοινές εκδηλώσεις στις οποίες θα εκτεθούν οι προγραμματικές διακηρύξεις της κάθε πλευράς με στόχο την ανεύρεση κοινών τόπων.
Επιχειρηματίες και ΜΜΕ
Μέτωπο όμως άνοιξε και με τα ΜΜΕ και τους επιχειρηματίες. Αφησε αιχμές για το ρόλο των ΜΜΕ λέγοντας ότι χειραγωγούνται από το κεφάλαιο και άφησε να εννοηθεί ότι θέλουν να χειραγωγήσουν τον ίδιο και το ΠΑΣΟΚ. «Δεν δέχομαι και δεν δεχόμαστε να γίνουν αφέντες στο κεφάλι μας».
Υποστήριξε ότι το ΠΑΣΟΚ δεν αρνείται το σημαντικό ρόλο που παίζουν σήμερα οι Ελληνες επιχειρηματίες, όμως «δεν μπορούν να ιδιοποιούνται το κράτος και να ποδηγετούν την πολιτική». (Ελευθεροτυπία, 8/10/2007)
No comments:
Post a Comment