Πολιτική… παιδοκτόνος στην παιδεία!

ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΑΣΤΕ τι είναι εκείνο που κάνει τους πολιτικούς να μας θεωρούν, εμάς τους πολίτες, αμελητέες ποσότητες! Και τούτο φαίνεται από το γεγονός πως ό,τι σκέφτονται πράττουν έχει σχέση με μια κατάσταση αριθμητική, μηχανική. Μας έχουν (εννοείται στα κιτάπια τους) μεταβάλει σε όντα χωρίς όμως τον ανθρώπινο παράγοντα, ο οποίος είναι απρόβλεπτος στις αντιδράσεις του κι αυτό ίσως να μην το έχουν καταλάβει. Επιχειρούν, ας πούμε, να επιβάλουν μια εκπαιδευτική «μεταρρύθμιση» δίχως να βλέπουν ότι τα σκέλη του διαβήτη ανοίγουν επικίνδυνα. Κι αυτό που βιώνουμε τον τελευταίο καιρό με τις κινητοποιήσεις της σπουδάζουσας νεολαίας είναι κάτι έξω από την τάξη της καθημερινής ζωής. Η κυβέρνηση δεν έχει αντιληφθεί ότι ασκεί πολιτική… παιδοκτόνου στα ζητήματα της εκπαίδευσης. Το πρόβλημα δεν περιορίζεται, λόγου χάρη, στην καταφυγή, την αναγκαστική, προς τα φροντιστήρια χιλιάδων παιδιών. Όχι. Η έξαρση της παραπαιδείας είναι ένα από τα συμπτώματα αυτής της «μεταρρύθμισης» που αποκρυσταλλώνει το φασισμό μιας απάνθρωπης πολιτικής. Δεν φαίνεται και τόσο απαραίτητο να υποταχθούμε στις προδιαγραφές που βάζουν οι πολιτικοί ηγέτες μας, διότι επιζητούν να φτιάξουν μια κοινωνία εξοντωμένων πολιτών. Η επιμονή της κυβέρνησης να επιβάλει μια αντιλαϊκή και απάνθρωπη πολιτική, την ταυτίζει με έναν εξελιγμένο δεσποτισμό που ξυπνάει μνήμες μαύρες κι άραχλες. Υπογραμμίζουμε τώρα την ευτέλεια της κυβερνητικής πολιτικής στον τομέα της εκπαίδευσης, γιατί βρισκόμαστε όλοι μπροστά σε κινητοποιήσεις και αστάθμητες εκρήξεις. Τη μια είναι η μέση εκπαίδευση και την άλλη η ανώτατη. Τώρα μας προέκυψε και το «πανεπιστημιακό άσυλο»! Εμείς, ωστόσο, είμαστε με τη νεολαία κι όχι με τους λογιστικούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης. Οι κινητοποιήσεις επικυρώνουν ελπίδες για καλύτερο αύριο!